Oby św. Rafał wybaczył nam to jakeśmy go na obrazach wymalowali - słowo o przyjaźni

Ku zakończeniu

Przytoczę słowa samego Rafała, który tak się wyraża o przyjaźni: (…) póki żyjemy na ziemi, cieszmy się najpiękniejszym darem nieba – przyjaźnią ludzką, aż póki w sferach niebieskich, jeżeli Bóg do końca życia łaskę da wytrwania, w obcowaniu Świętych się spotkamy. Rafał odkrywa największy dar nieba – przyjaźń ludzką i umie cieszyć się głębokimi relacjami. Dba o swoje więzi, podtrzymuje je poprzez spotkania, rozmowy, szeroką korespondencję, a nade wszystko modli się za tych, którzy są drodzy jego sercu. Człowiek, im bliżej jest Boga, tym bardziej docenia jego dary.

Czy człowiek podobny Rafałowi może zostać uznany za smutnego i nieatrakcyjnego Świętego? Rafał był odbiciem słów przez siebie pisanych: Dobrzy ludzie są podobni do czystego powietrza: oddycha się nim, chociaż się go nie widzi.