Śmiercionośny wirus

Ale rzeczywistość jest inna. Tysiące młodych ludzi sięgają po narkotyki, tysiące dokonując wczesnej inicjacji seksualnej i istnieją tysiące sytuacji swobody obyczajowej czy pozamałżeńskich kontaktów seksualnych. Czy zatem profilaktykę opierać wyłącznie na aksjomacie, czy także na rozpowszechnianiu badań diagnostycznych. A takie w niektórych krajach obejmują coraz większe grupy społeczne. Są obowiązkowe, na przykład, dla kobiet w ciąży, w służbie zdrowia i służbach mundurowych.

Jedno jest jednak pewne. O powstrzymaniu epidemii AIDS decyduje nie tyle liczba stwierdzonych już zakażeń, ale tzw. “czarna liczba” – liczba nieświadomych nosicieli. A to oznacza konieczność programów wczesnego diagnozowania. To szansa uratowania życia nie tylko potencjalnych ofiar, ale i samych nosicieli.

Pełnoobjawowe AIDS rozwija się zazwyczaj po ośmiu latach – a wtedy na ratunek często jest za późno.

Standard programów przeciwdziałania AIDS jest w Polsce bardzo wysoki, stąd stosunkowo niewielka liczba zakażonych, dlatego też ryzyko zakażenia poprzez np. transfuzję jest niemal zerowe. Oznacza to, że rozstrzygnięcie batalii w walce z AIDS nie leży wyłącznie po stronie służby zdrowia czy organizacji państwowych – ale po stronie społeczeństwa. Jego świadomości i specyficznej odwagi w widzeniu realności tego problemu.

A pamiętajmy, iż chociażby za naszą wschodnią granicą problem ten jest ogromny i ledwie szacunkowo zmierzony. Stąd też ryzyko epidemiologiczne na tzw. ścianie wschodniej Polski jest szczególnie duże.

Sposoby przenoszenia

Po określeniu dróg zakażenia wskażmy drogi, którymi AIDS się nie przenosi.

AIDS nie przenosi się:
• drogą kropelkową, przez powietrze – czyli na przykład przez kichnięcie czy kaszel;
• przez dotyk, przytulenie czy pocałunek;
• przez wspólną pracę lub zabawę;
• w gabinecie lekarskim bądź stomatologicznym, o ile zachowane zostaną standardy higieny;
• przez ugryzienie komara czy innego owada;
• poprzez zwierzęta;
• przez pływanie w tym samym basenie czy korzystanie ze wspólnej toalety;
• przez korzystanie ze wspólnych naczyń i sztućców.