Stacja bez postoju

Dlaczego hostel upadł? Od początku brakowało środków finansowych. Główny dawca, Biuro Polityki Społecznej m. st. Warszawy przekazywało zawsze pieniądze z zastrzeżeniem: nie na hostel! Próby wyjaśnienia tego stanu rzeczy w Biurze Polityki Społecznej oraz Biurze Prasowym m.st. Warszawy okazały się bezskuteczne. Najprawdopodobniej jednak postawa miasta bierze się stąd, że do prowadzenia Hostelu Interwencyjnego dla nieletnich nie ma żadnych uregulowań prawnych. „Stacja” finansowała go z pieniędzy, które dostawała na realizację innych projektów, głównie związanych z działalnością świetlicy i streetworkingiem. – Były pieniądze na pracę streetworkerów, a nie było na miejsce, do którego mogliby zaprosić swoich „klientów” – kwituje Monika Siuchta.

Początkowo pieniędzy starczało na comiesięczny czynsz, opłacenie mediów i częściowo wyposażenie. Później środki na działalność hostelu pracujący w nim wychowawcy i wolontariusze „wydobywali spod ziemi” albo wykładali z własnej kieszeni. W końcu zabrakło pieniędzy nawet na bieżące opłaty. Po pracach adaptacyjnych w lokalu przy ul. Wspólnej 65/19 działać będzie prowadzone wspólnie przez „Stację” i Fundację „Pedagogium” Centrum Profilaktyki i Pomocy Środowiskowej. Hostel „Stacji” nie jest jedynym tego typu miejscem właśnie zamykanym w Warszawie. Tymczasem media alarmują: nawet 30 tysięcy nastolatków, najczęściej 16–17-latków, trudni się prostytucją. Czy będzie komu i gdzie skutecznie się nimi zająć?

***

STACJA jest wielozadaniowym projektem pomocowo-edukacyjnym i interwencyjno-profilaktycznym skierowanym do dzieci i młodzieży z grup wysokiego ryzyka, proponującym pomoc w zapobieganiu i wychodzeniu z prostytucji dziecięcej oraz młodzieżowej. W programie STACJA wychowawcy i wolontariusze są jednocześnie streetworkerami. Więcej na stronie: www.programstacja.org.pl.

Streetworking to metoda pracy socjalnej polegająca na tym, że działania prewencyjno-pomocowe realizowane są poza miejscem funkcjonowania tradycyjnych instytucji pomocowych. Dzięki tej metodzie streetworkerzy nawiązują kontakt z młodzieżą, do której nie docierają służby socjalne, ani inne organizacje społeczne, które nie wchodzą czynnie w środowisko młodych osób przebywających stale bądź okresowo na ulicy.