Cytat: "W odpowiedzi ks. Natanek publicznie wypowiedział posłuszeństwo swemu biskupowi, które uzasadnił m.in. przekonaniem o jego kontaktach z masonerią."
O ile wiem, kontakty kardynala z masoneria sa faktem a nie przekonaniem. Chyba wystapila tu jakas niescislosc???

ŹRÓDŁA KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO
Konstytucja
Cum ex apostolatus
(z 15 lutego 1559 r.)(*)
PAPIEŻ PAWEŁ IV
PAWEŁ BISKUP,
Sługa Sług Bożych. Na wieczną rzeczy pamiątkę.
Na mocy powierzonej Nam przez Boga (pomimo braku zasług z naszej strony) władzy apostolskiej, spoczywa na Nas obowiązek troski o całą trzodę Pańską. Z tego powodu mamy wiernie troszczyć się o tę trzodę i owocnie nią kierować. Winniśmy więc obyczajem dbałego pasterza pilnie czuwać i uważnie zadbać o to, aby nauczycielami błędu nie stali się ci, którzy gardzą tym, że są uczniami prawdy, oraz o to, aby wygnać z owczarni Chrystusowej, tych, którzy w tych czasach pełnych grzechu, na własnej polegając roztropności, świadomie i zgubnie występują przeciwko porządkowi prawdziwej wiary, a przez przesądy i fałszywe wymysły odwracają sposób rozumienia Pisma świętego i usiłują rozbić jedność Kościoła katolickiego, jednorodną zaś tunikę Pańską starają się rozedrzeć.
§ 1. Zdajemy sobie sprawę, że sytuacja jest do tego stopnia poważna i niebezpieczna, iż w razie odstępstwa od wiary można się sprzeciwić nawet papieżowi, który pełni władzę BOGA i Pana naszego JEZUSA CHRYSTUSA na ziemi, a nad narodami i królestwami posiada pełnię mocy i wszystko podpada pod jego osąd, on sam zaś na tym świecie przez nikogo nie może być osądzony. Pamiętamy ponadto, że gdy zagrożenie jest poważniejsze, to należy mu się pełniej i usilniej sprzeciwić, aby fałszywi prorocy, albotacy, którzy posiadają również władzę świecką nie mogli zgubnie usidlić prostych dusz, a niezliczonych ludów poddanych ich trosce duchowej bądź władzy doczesnej iżby nie mogli wraz z sobą zwieść ku zatracie i potępieniu, aby nigdy nie dała się ujrzeć ohydaspustoszenia na miejscu świętym, o której jest mowa od Daniela proroka. Chcemy więc wypełnić nasz pasterski obowiązek i wyłapać (o ile z Bożą pomocą będziemy mogli) lisy rujnujące winnicę Pańską, a wilki powstrzymać poza owczarnią, abyśmy się nie okazali niemymi psami, które nie szczekają, abyśmy nie zginęli wraz ze złymi gospodarzami i nie byli porównani do najemników.

Cały artykuł to zbiór powierzchownych opinii i plotek o Natanku od różnych przypadkowych ludzi. Autorka zarzuca starszemu małżeństwu, że prawie nic nie ma do powiedzenia o treści kazań ks. Natanka. A co ona sama ma do powiedzenia w tej materii? Nic, kompletnie nic. To jeszcze jeden przykład na to, jak wielu piszących ludzi w Polsce gardzi myśleniem, nie chce wnikać w to, co krytykuje. Żeby Natanka krytykować, trzeba go starannie posłuchać, skonfrontować z innymi źródłami, osobami, z przebogatą historią Kościoła. Trzeba precyzyjnie pokazać, jakie popełnia błędy (jeśli popełnia), a nie bezmyślnie powtarzać cudze, powierzchowne opinie. Wiernym w Polsce (i w ogóle Polakom) zagraża nie jakaś nowa, obca myśl, lecz właśnie bezmyślność, w której dziennikarze i publicyści ich tylko utwierdzają.