Za cenne uważam podane wyniki badań. Wnioski wydają mi się jednak przerysowane. Równie dobrze można powiedzieć, że część osób heteroseksualnych ma skłonności pedofilne, część zmienia partnerów seksualnych kilkadziesiąt razy w ciągu roku, że w niektórych związkach heteroseksualnych przemoc jest na porządku dziennym - i będzie to przecież prawda. Czy to argument, żeby w ogóle zabronić adopcji?

Nie, w żadnym wypadku nie jestem za adopcją dzieci przez pary homoseksualne. Ale wolałabym odwoływać się raczej do tego, że nikt - żaden człowiek - nie ma prawa do dziecka, że istotne jest dobro dziecka, nie dorosłego, i że istnieją prace wskazujące, że takie rodziny nie stanowią dobrego środowiska dla dzieci, a nie straszyć pedofilią i przemocą.

Ile partnerów seksualnych mają osoby heteroseksualne zanim znajdą to "właściwą osobę"? ilu zdrad się dopuszczają w małżeństwie gdyż partner/ka nie zaspakaja potrzeb emocjonalnych, intelektualnych i seksualnych?
Ile dzieci par heteroseksualnych ma w domu "piekło" zgotowane przez rodziców. Despotyzm, alkoholizm, depresja, nieumiejętność radzenia sobie ze stresem, brak asertywności brak konsekwencji, różnoraką przemoc, rozwody, zdrady, manipulacje i granie dzieckiem.
To wszystko ma kolosalny wpływ na WYCHOWANIE DZIECI.
Trudniej będzie zbudować bliskie relacje osobie, która jako dziecko nie czuła się kochana, akceptowana przez rodziców.
ZDROWA zrównoważona i stabilna sytuacja rodziców jest podwaliną do szczęśliwego dzieciństwa i kształtuje szczęśliwego, pewnego siebie dorosłego. Nie ma większego znaczenia czy to para dwu czy jednopłciowa. Problem stanowi społeczeństwo, otoczenie, które albo akceptuje lub niestety nadal zbyt często piętnuje odmienne rodziny.
Dużo się już w Polsce zmieniło coraz więcej mówi się o tolerancji, integracji i wdraża się ją poprzez kampanie społeczne - uświadamiające i powtarzające KAŻDY Z NAS JEST INNY KAŻDY MA PRAWO DO SWOICH POGLĄDÓW,PRZEKONAŃ I BYCIA SZCZĘŚLIWYM o ile oczywiście nie krzywdzi innych.