Boże Narodzenie z Janem Pawłem II

szacunek dla życia

„Bóg wzbudza w człowieku puls własnego życia, stwarza go na swój obraz i podobieństwo. To Boże tchnienie jest źródłem szczególnej godności ludzkiej istoty, jej nieugaszonej tęsknoty za nieskończonością. Właśnie do tego momentu niezgłębionej tajemnicy, w którym rozpoczyna się ludzkie życie na ziemi, powracamy dzisiaj myślą, kontemplując Syna Bożego (...)”.
Urbi et Orbi, 25 XII 2000

Czy szanuję życie od jego początków? Czy szanuję samego siebie, swoje zdrowie? Czy dostrzegam Boga w ludziach ubogich, bezdomnych, starszych, gorzej wykształconych?

Może czeka mnie zmiana perspektywy. To naprawdę niesamowite, jak inaczej postrzega się ludzi, pamiętając o tym, że Pan Bóg jest także w nich. Czasem potrzebna jest pomoc, a czasem wystarczy tylko dobre słowo, które może wiele zdziałać. Będę pamiętać także o sobie. Nie zaniedbam swojego zdrowia, mam przecież dla kogo żyć. Postaram się nie zarywać nocy, siedząc przy komputerze i nie jeść byle czego. Moje ciało jest darem od Boga, muszę szanować ten dar.

dzielenie się radością

„Tym większa stanie się radość tych świąt, im bardziej będziemy umieli dzielić się nią nie tylko w rodzinie i z przyjaciółmi, ale także z tymi, którzy oczekują od nas konkretnego dowodu pamięci”.
Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 24 XII 2000

Czy pamiętałem o rodzicach, przyjaciołach, cierpiących, ubogich? Czy dzieliłem się z nimi radością? Czy poświęcałem czas dla innych? Czy przebywałem z nimi, a nie tylko wspólnie oglądaliśmy telewizję?

Znajdę czas, by odwiedzić rodziców, dziadków. Porozmawiam z nimi, zapytam o zdrowie, zainteresuję się ich problemami. Będę częściej pisać maile do przyjaciela, który wyjechał za granicę i może czuje się tam samotny. Do domów moich bliskich przyniosę radość, podzielę się Dobrą Nowiną i nawet małymi dobrymi wiadomościami. Dostrzegę potrzebujących i pomogę w miarę swoich możliwości.

pokora

„Maryja, doskonała Matka, pomaga nam zrozumieć kluczowe słowa, w których zawiera się tajemnica narodzin Jej Boskiego Syna: pokora, milczenie, zdumienie, radość. Przede wszystkim wzywa nas do pokory, aby Bóg mógł znaleźć miejsce w naszym sercu wolnym od pychy i zarozumiałości”.
Rozważanie przed modlitwą Anioł Pański, 21 XII 2003

Czy nie wywyższałem się? Czy byłem zazdrosny? A może starałem się ubiorem i rzeczami pokazać innym, że jestem lepszy? Czy nie wykorzystywałem swojej pozycji, stanowiska do tego, by kogoś poniżyć?

Zapytam się szczerze samego siebie – czy naprawdę jest dla mnie ważne to, żeby wszyscy mnie podziwiali. Przestanę opowiadać o moich sukcesach koledze, któremu się nie wiedzie. Zrezygnuję z kupna najnowszego telefonu i najdroższych spodni – właściwie wcale nie są mi potrzebne, chciałem tylko pokazać, że mnie na nie stać. Cierpliwie wytłumaczę sąsiadce, jak obsługiwać komputer i nie będę wyśmiewać się z tego, że mój znajomy kiepsko mówi po angielsku.