Zajęcia pozalekcyjne – dlaczego warto?

Zainteresuj się, jakie koła działają w twojej szkole i zapisz się do któregoś z nich… albo znajdź nauczyciela, który razem z tobą zechce założyć coś nowego!

Droga 20/2013

 

Zajęcia pozalekcyjne – dlaczego warto?

• To nauka dobrej organizacji czasu – gdy mamy więcej zajęć, lepiej gospodarujemy dostępnymi godzinami; „spinamy się”, żeby wystarczyło na wszystko: szkołę, dodatkowe lekcje, rodzinę, przyjaciół;
• poszerzają horyzonty;
• pomagają wybrać drogę życiową – w kółku teatralnym możesz spróbować bycia aktorem, w dziennikarskim – pisania do gazety, a dodatkowa chemia albo fizyka powiedzą ci, czy nadajesz się na farmaceutę albo astronoma;
• można dostać dodatkowe punkty podczas rekrutacji do szkoły średniej;
• są okazją do nawiązywania nowych znajomości.

 

Z czego można wybierać?

Zainteresuj się, jakie koła działają w twojej szkole i zapisz się do któregoś z nich… albo znajdź nauczyciela, który razem z tobą zechce założyć coś nowego!

• Kółka teatralne – przygotowują nie tylko uroczyste i patriotyczne akademie, ale nawet skecze kabaretowe!
• Dziennikarskie – w wielu szkołach istnieją małe redakcje; dziennikarze-uczniowie opisują nie tylko szkolną rzeczywistość; pójdź, a dowiesz się, co to jest lid, apla i makieta.
• Artystyczne np. malarskie albo krawiecko-dziewiarskie – robienie na drutach wcale nie jest staromodne i nudne! Z własnoręcznie wydzieranego szalika ucieszy się nawet najbardziej wybredny solenizant.
• Sportowe – do wyboru do koloru, wszystkie dyscypliny, od piłki nożnej i siatkowej po „zośkę” i gimnastykę artystyczną;
• Multimedialne – gratka dla fanów komputerów i nowoczesnych technologii; po co pracownia komputerowa ma stać po godzinach pusta, skoro można w niej uczyć się bezwzrokowego pisania albo przygotować dla całej szkolnej społeczności Dzień Bezpiecznego Internetu?
• Radiowe – w wielu szkołach pogrzebano radiowęzeł wiele lat temu, ale… nadal są techniczne możliwości, żeby go wskrzesić; kółko radiowe może być odpowiedzialne za przygotowywanie audycji na ważne tematy społeczne, ale też za umilanie uczniom czasu podczas przerw i puszczanie wtedy wartościowej muzyki; do radiowęzła nietrudno przekonać dyrekcję szkoły – w każdej chwili za pomocą jednego mikrofonu mogą poinformować wszystkich uczniów i nauczycieli o ważnej sprawie.
• Językowe – słuchamy, czytamy i rozmawiamy w języku obcym.
• I tak dalej…

 

Z półki z napisem „religijne”

• Szkolne Koła Caritas
  Koło jest katolicką organizacją uczniowską, która włącza się na zasadzie wolontariatu w działalność charytatywną, opiekuńczą i wychowawczą prowadzoną przez Caritas. Członkiem może być każdy uczeń szkoły podstawowej, gimnazjum lub szkoły średniej. Głównym celem działalności Koła jest kształtowanie u uczniów postawy miłości chrześcijańskiej oraz praktykowanie, szczególnie w środowisku szkolnym, przykazania miłości bliźniego. W jaki sposób? Poprzez pogłębianie znajomości oraz szerzenie nauki Jezusa Chrystusa o miłosierdziu Bożym, kształtowanie osobowości katolika i Polaka, rozwijanie praktyk religijnych w życiu osobistym i wspólnotowym, a na płaszczyźnie działania przez rozeznawanie konkretnych potrzeb w najbliższym środowisku, szkole, domu, sąsiedztwie, a potem organizowanie pomocy potrzebującym uczniom, w szczególności otaczanie opieką uczniów chorych, niepełnosprawnych i znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej.

 

• Koła misyjne

Zadaniem kółka misyjnego jest pielęgnowanie i troska o misję Kościoła wyrażoną w słowach Jezusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”. Poznawanie, w jakich warunkach duchowych i materialnych żyją nasi przyjaciele z innych lądów, uwrażliwia nas na potrzeby braci nieznających jeszcze Chrystusa. Co konkretnie robi koło misyjne? Poznaje i wdraża papieskie intencje misyjne na cały rok, czyli modli się za misje i misjonarzy. Poznaje kraje misyjne, a więc ich historię, geografię, przyrodę, wiarę i lokalny Kościół. Odkrywa sylwetki wielkich misjonarzy, zapoznaje się z ich życiem. Z tymi żyjącymi nawiązuje kontakt. Pozyskuje fundusze (zbiórki, loteria fantowa, kiermasz kartek) na pomoc materialną na rzecz misji i na programy misyjne. A czasem nawet poznaje osobiście dzieci z misyjnych krajów.