Pielgrzymka po życie

Ks. Grzegorz Wejman

publikacja 10.08.2007 21:03

Pamiętna niedziela była kolejnym dniem głębokich przeżyć religijnych. Nikt nie przewidywał tak tragicznego finału. Pokonując urokliwą, krętą górską Drogę Napoleona, w pobliżu miejscowości Vizille k. Grenoble autokar przerwał barierę ochronną i spadł z 40-metrowego stoku do koryta rzeki. Niedziela, 5 sierpnia 2007

Pielgrzymka po życie




Dzień 22 lipca 2007 r. stał się jednym z najtragiczniejszych w historii polskich wypadków drogowych. 26 pielgrzymów z archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej wracających z francuskiego sanktuarium w La Salette poniosło śmierć w miejscowości Vizille k. Grenoble (Francja).

Czternastodniowa pielgrzymka (10-23 lipca), zorganizowana przez dwie parafie: Miłosierdzia Bożego w Stargardzie Szczecińskim i św. Mikołaja w Szczecinie, wiodła szlakiem słynnych miejsc religijnych Europy Zachodniej: Bamberg (grób św. Ottona – patrona archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej), Nevers, Lourdes, Santiago de Compostela, Fatima, Batalha, Toledo, Montserrat, Costa Brava, La Salette, Altötting i Marktl. Z biurem podróży „Orlando Travel” udało się na nią 47 pielgrzymów z różnych miejscowości, a w szczególności z województwa zachodniopomorskiego: ze Stargardu Szczecińskiego (26 osób z 3 parafii), ze Świnoujścia (12 osób z 4 parafii), ze Szczecina (5 osób z 3 parafii), z Mieszkowic (2 osoby) i z Warszawy (2 osoby) oraz 2 kierowców z Mieszkowic i pilotka ze Śląska. Najstarszy uczestnik pielgrzymki miał 71, a najmłodszy 12 lat. W pielgrzymce uczestniczyło 3 kapłanów. Wśród pielgrzymów znalazły się 3 rodziny – w tym młode małżeństwo z dwójką dzieci.

Pamiętna niedziela była kolejnym dniem głębokich przeżyć religijnych. Nikt nie przewidywał tak tragicznego finału. Pokonując urokliwą, krętą górską Drogę Napoleona (niestety, niedozwoloną dla autokarów), ok. godz. 9.30 w pobliżu miejscowości Vizille k. Grenoble autokar firmy „Roberta Cabana” z Mieszkowic przerwał barierę ochronną i spadł z 40-metrowego stoku do koryta rzeki Romanche, zapalając się. – Kiedy autobus płonął, w środku byli jeszcze żywi ludzie – powiedział Philippe Baret, właściciel terenu, na który spadł autobus z polskimi pielgrzymami. Część pielgrzymów wpadła do rzeki.

Dzięki sprawnej akcji różnych służb francuskich 24 osoby zdołały się uratować. Zostały one przetransportowane do Hospital Nord (12 osób) i szpitala południowego (11 osób) w Grenoble; jedna osoba znalazła się w prywatnej klinice. Na miejsce wypadku przybył premier Francji François Fillon, a w godzinach wieczornych prezydent Lech Kaczyński, który wcześniej wraz z prezydentem Francji Nicolasem Sarkozym odwiedził poszkodowanych pielgrzymów w szpitalach w Grenoble.





Następnego dnia rządowym samolotem z Goleniowa do Grenoble udało się 75 osób, wśród nich rodziny poszkodowanych, 4 kapłanów wraz z delegatem archidiecezji ks. Maciejem Szmucem – dyrektorem Caritas, psychologowie, lekarze, przedstawiciel wojewody i wiceprezydent Szczecina Tomasz Jarmoliński.

Prezydent Szczecina Piotr Krzystek zapewnił opiekę szpitalną wszystkim poszkodowanym pielgrzymom. Abp. Zygmunt Kamiński w wystosowanym telegramie napisał m.in.: „Głęboko wstrząsnęła mną wiadomość o wypadku autokaru z pielgrzymami naszej archidiecezji pod Grenoble we Francji. Wobec tak wielkiej tragedii chciałbym wyrazić moje głębokie współczucie wszystkim poszkodowanym i kondolencje rodzinom ofiar. Ze swojej strony pragnę zapewnić o mojej modlitwie w intencji wszystkich ofiar i ich rodzin”.

Trzydniowa narodowa żałoba stała się czasem modlitwy i zadumy. W archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej już w niedzielę we wszystkich kościołach modlili się kapłani wraz z wiernymi. W kolejnych zaś dniach w miejscowościach, z których wywodzili się pielgrzymi, biskupi sprawowali Msze św., natomiast niedziela 29 lipca br. została ogłoszona dniem modlitw całej archidiecezji w intencji ofiar i poszkodowanych oraz ich rodzin.

Tragedia, która się wydarzyła, jest z pewnością znakiem i czasem próby dla Polaków. Czy będzie jednak owocem społecznej solidarności i jedności?