Co jakiś czas jesteśmy świadkami dyskusji dotyczących postępowania księży, nauczania papieża, relacji między Kościołem a państwem itd. Bywają one wyrazem zdrowej krytyki różnych przejawów Kościoła, ale bywają także próbą podważenia sensowności jego istnienia. A wtedy przypominają sąd, przed którym Jezusa Chrystusa oskarża się o to, że założył taki, a nie inny, Kościół...

Oskarżyciel: ...Oskarżony poprzez założenie Kościoła ograniczył naturalne prawo ludzi do wolności, w tym do swobodnego porozumiewania się z Bogiem i do życia zgodnie z osobistymi przekonaniami. Kościół przez wieki nie robił nic innego, tylko wymyślał wciąż nowe przepisy i trudności dla ludzi szczerze szukających Boga. Prawdą jest, że Oskarżony sam tych przepisów nie wymyślał, ale dobrze wiedział, że Jego działania tak się skończą.

Oskarżyciel posiłkowy: Wysoki sądzie, Oskarżony dokonał założenia Kościoła wbrew głoszonym przez siebie poglądom. Mamy zapis rozmowy Oskarżonego z pewną kobietą z samarytańskiego miasteczka Sychar, podczas której oskarżony stwierdził - cytuję – „Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie”. Może Obrona będzie twierdzić, że Oskarżony nie miał zamiaru zakładać Kościoła i że właściwie zrobili to pierwsi uczniowie Oskarżonego?

Obrona: Wysoki sądzie, faktem jest, że mój Klient w rzeczywistości założył Kościół. Czym jest Kościół? Na ten temat nie ma jednoznacznych opinii, każdy, kto próbuje opisać Kościół, zdobywa się jedynie na wskazanie kilku jego cech. Osobiście uważam, że o Kościele można mówić wtedy, kiedy grupa ludzi towarzyszy Oskarżonemu, słucha jego nauczania i wciela je w życie. Z akt procesu wynika, że coś takiego nastąpiło zaraz po publicznym wystąpieniu Oskarżonego. W tym sensie, Wysoki Sądzie, mój Klient jest twórcą Kościoła. Pragnę jednak zauważyć, że rzeczywistą rolę społeczną Kościół zaczął odgrywać od momentu zesłania Ducha Świętego, a więc w półtora tygodnia po opuszczeniu Kościoła przez Oskarżonego.

Oskarżyciel: Sprzeciw! Wysoki Sądzie, Oskarżenie jest w posiadaniu dowodów, że Oskarżony czynnie uczestniczył w zesłaniu Ducha Świętego na członków Kościoła. Poza tym Obrona przyznała, że Oskarżony założył Kościół. Zatem jest za niego odpowiedzialny!

Obrona: Sprzeciw! Wysoki sądzie to prawda, że mój Klient założył Kościół, ale ten Kościół był inny, niż ten, który istnieje dziś, i który stał się podstawą oskarżenia. Aby tego dowieść obrona powołuje na świadka Eksperta... Proszę powiedzieć, jaką naturę ma Kościół założony przez Oskarżonego?

Ekspert: Oskarżony przekazał Kościołowi swoją własną naturę. Jak wiadomo, Oskarżony jest i Bogiem i człowiekiem. Dlatego założony przez Niego Kościół posiada zewnętrzną, organiczną strukturę jak każda instytucja społeczna, ale jego istotą jest duchowa wspólnota Boga z ludźmi.

Obrona: Proszę na koniec powiedzieć, jaki był - pana zdaniem - cel założenia Kościoła przez Oskarżonego.

Ekspert: Celem było zostawienie zalążka królestwa Bożego na ziemi, które od tamtej pory rozrasta się, aż do powtórnego przyjścia Oskarżonego. Oskarżony dążył do tego, aby głoszona przez Niego Ewangelia dotarła do wszystkich ludzi.

Oskarżenie: Proszę powiedzieć, czy istnieją jakieś szczególne cechy Kościoła założonego przez Oskarżonego?

Ekspert: Tak, są cztery takie cechy: jedność, świętość, powszechność i apostolskość.

Oskarżenie: Dziękuję panu. Wysoki Sądzie, Obrona przyznała, że Oskarżony założył Kościół, ale nie chce uznać, że jest odpowiedzialny za jego stan obecny. Jak więc obrona wytłumaczy wielką różnicę między tym, jaki miał być Kościół w myśl swoich założeń, a jego stanem obecnym. Przecież dobrze wiemy, że Kościół nie jest dziś jeden. Wprawdzie Kościół założony przez oskarżonego trwa w Kościele katolickim, ale na skutek gorszących podziałów, poza Kościołem znalazło się wiele ziaren prawdy, które przynależą do jedynego Kościoła. Dalej, Kościół miał być święty, a oto od samego początku jego członkowie dopuszczają się występków wołających o pomstę do nieba. Miał być powszechny, ale tak mało chrześcijan rzeczywiście troszczy się o misje. Miał być wreszcie apostolski, a oto tak wielu członków Kościoła nie robi nic, aby głosić Ewangelię.

Obrona: W tym, co mówi Oskarżenie nie ma żadnej sprzeczności. W rzeczy samej: jedność, świętość i inne cechy Kościoła pochodzą bezpośrednio od jego założyciela, natomiast złe strony pochodzą od ludzi, którzy stali się członkami Kościoła.

Oskarżyciel: Wysoki Sąd zauważy, że ten, kto wymyślił taki, a nie inny Kościół, jest również odpowiedzialny za jego stan.

***

Sąd: Proszę wstać - ogłaszam wyrok. Sąd uznał Oskarżonego winnym założenia Kościoła i odpowiedzialnym za jego stan obecny. Czy Oskarżony chce przemówić w ostatnim słowie?

Oskarżony: Człowieku! Dla ciebie Ja, nieogarniony Bóg, stałem się człowiekiem, przyjąłem na siebie każdą twoją niedolę i z miłości do ciebie po okrutnej męce od dałem życie. Po zmartwychwstaniu odszedłem do Ojca. Musiałem to uczynić, bo gdybym pozostał przy tobie w widzialnej postaci, nie byłoby miejsca na twoją wiarę, a przez to utraciłbyś możliwość wolnego opowiedzenia się za Mną. Ale nie pozostawiłem cię samego. Wszystko, co miałem najlepszego, pozostawiłem w Kościele. To w nim jestem obecny aż do skończenia świata. Właśnie w Kościele możesz spotkać się ze Mną obecnym w słowie, w Eucharystii i we wspólnocie. Przez Kościół wiedzie droga pojednania się ludzi z moim Ojcem.
Dałem Ci to wszystko, abyś mógł zrealizować Twoją wolność!

* * *

Tekst o. Mateusza Pindelskiego SP pochodzi z najnowszego numeru kwartalnika młodych eSPe, którego tematem jest Kościół.

W numerze m.in.:
- Jakie są przyczyny odchodzenia ludzi od Kościoła?
- Jakie wartości kryje w sobie religijność masowa?
- Jak głosić Ewangelię w naszych czasach?
- Kto należy do Kościoła?

O swoich przemyśleniach mówią:
- Ks. Maliński - o tym, co najpilniejsze w Kościele polskim i powszechnym.
- Ksiądz profesor Jan Kracik , historyk Kościoła - o blaskach i cieniach kościelnej historii.
- Marek Skwarnicki, poeta i publicysta - wskazuje jakie znaczenie ma II Sobór Watykański dla dzisiejszego Kościoła i czym był dla ówczesnych.

Ponadto w zrozumieniu Tajemnicy Kościoła pomogą czytelnikom: młodzież związana z duszpasterstwem dominikańskim, Chie Sakagami - odpowiedzialna za duszpasterstwo młodzieżowe w Tokyo - oraz kapłan ze Starokatolickiego Kościoła Mariawitów.