By czuły się kochane

Z s. Barbarą Kłapacz dyrektorką Przedszkola Publicznego nr 15 w Krakowie rozmawia Izabela Bilińska-Socha

publikacja 03.10.2010 16:52

Przedszkole katolickie nie jest miejscem, w którym dzieci wyłącznie się modlą, przestrzegają dyscypliny, a wszędzie panuje atmosfera ciszy i skupienia. Wprost przeciwnie: kształtowanie chrześcijańskiej postawy u najmłodszych rozpoczynamy od uwrażliwiania ich na drugiego człowieka, szanowania indywidualności, odrębności i inności.

Czas serca 108/5/2010 Czas serca 108/5/2010

 

Apostolat felicjanek to m.in. praca oświatowa i wychowawcza. Od 8 lat prowadzi Siostra przedszkole. W świadomości wielu osób wciąż jest utrwalony pewien stereotyp. Według nich, w placówkach katolickich wiecznie panuje cisza, ogromna dyscyplina, dzień podporządkowany jest modlitwom, a do takich miejsc trafiają tylko trudne dzieci… Czym w rzeczywistości różni się katolicka placówka od zwykłego przedszkola?

Każda placówka edukacyjna ma określoną specyfikę. W naszym przedszkolu promujemy chrześcijański system wartości. Dużą wagę poświęcamy budowaniu atmosfery życzliwości i otwartości. Staramy się zapewnić wszechstronny rozwój naszym wychowankom, dążymy do tego, by czuli się kochani, akceptowani i szczęśliwi. Współpracujemy z rodzicami, wspierając ich oddziaływania wychowawcze. Myślę, że zaletą placówek katolickich jest uwrażliwienie na drugiego człowieka, brak anonimowości i wzajemna pomoc na wielu płaszczyznach. Przedszkola katolickie nie są lepsze od innych, są po prostu inne – i ta „inność” jest znacząca dla rodziców, którzy posyłają do takich instytucji swoje dzieci.

Jak kształtuje się chrześcijańską postawę u najmłodszych?

Przedszkole katolickie nie jest miejscem, w którym dzieci wyłącznie się modlą, przestrzegają dyscypliny, a wszędzie panuje atmosfera ciszy i skupienia. Wprost przeciwnie: kształtowanie chrześcijańskiej postawy u najmłodszych rozpoczynamy od uwrażliwiania ich na drugiego człowieka, szanowania indywidualności, odrębności i inności. Rozmawiamy z dziećmi o wartościach ogólnoludzkich i chrześcijańskich. Wspólnie przeżywamy i celebrujemy uroczystości o charakterze religijnym. Dzieci odkrywają Boga poprzez modlitwę, bycie z drugim człowiekiem, wzajemną pomoc, troskę o innych. Ich wiara jest wolna od udawania, pełna ufności i bezpośredniości.

Kraków to papieskie miasto. W jaki sposób przedszkolaki poznają postać Jana Pawła II i innych ważnych postaci Kościoła?

Staramy się brać udział w wydarzeniach kulturalnych i religijnych organizowanych na terenie naszego miasta. W tym roku przedszkolaki odwiedziły wystawę „Jan Paweł II – przyjaciel młodych”, zwiedzały Muzeum bł. Marii Angeli Truszkowskiej, założycielki sióstr felicjanek. Nie są im obce również postaci św. Franciszka oraz św. Feliksa – patrona dzieci. Poznajemy kościoły i miejsca, z którymi byli związani święci i błogosławieni, sięgamy po literaturę religijną i udostępniamy ją najmłodszym.

W przedszkolu, które Siostra prowadzi, każdego roku obchodzone jest Święto Rodziny…

Święto Rodziny to czas spotkania rodziców, dzieci i nauczycieli. Ideą tego czasu jest wspólne świętowanie, bycie razem, rozmowa, zacieśnianie więzi i przeżywanie radości. Tradycją jest przygotowywanie przez dzieci przedstawienia dla rodziców.

W jaki sposób, poza uczestnictwem w Święcie Rodziny, rodzice mogą brać udział w życiu przedszkola?

Rodzice są partnerami przedszkola w procesie wychowania i kształcenia: od ich współpracy z nauczycielami zależy dobro dziecka. Dlatego też systematycznie prowadzimy z nimi rozmowy, organizujemy indywidualne konsultacje. Zapraszamy rodziców na przedstawienia i zajęcia otwarte. Każdy rodzic może deklarować chęć współpracy z przedszkolem indywidualnie – dzieląc się swoimi zdolnościami, talentami i czasem. Tym samym przedszkole staje się drugim domem nie tylko dla dzieci, lecz także dla ich rodziców…

Zgromadzeniu bliska jest postać św. Franciszka. Jak kształtowana jest u najmłodszych postawa proekologiczna w duchu nauki Świętego z Asyżu?

Poprzez różnorodne działania edukacyjne wprowadzamy dzieci w świat przyrody i uczymy, jak ją chronić. W tym roku wzięliśmy udział w akcji „Kubusiowi Przyjaciele Natury”– pod honorowym patronatem ministra środowiska. W ramach akcji organizowaliśmy patrole ekologiczne, wycieczki krajoznawcze, Dzień Marchewki, Dzień Wody… Przedszkolaki segregowały śmieci, sadziły kwiaty, sprzątały ogródek. Poprzez działanie odkrywały istotę i ważność ochrony środowiska naturalnego. Nasze przedszkole otrzymało Certyfikat Przyjaciół Natury. W projektach i inicjatywach ekologicznych będziemy brać udział również w przyszłym roku.

Przedszkolakom wpajane są także wartości patriotyczne. Jak budzi się świadomość narodową u tak małych dzieci?

Kształtowaniu świadomości obywatelskiej i patriotycznej sprzyja zdobywanie przez dzieci doświadczeń związanych z poznawaniem historii swojej rodziny, miejscowości oraz kraju. Wzmacniamy u nich takie postawy, które z czasem przerodzą się w poczucie przynależności narodowej. Przedszkolaki poznają polskie legendy, tradycje, obyczaje i piękno rodzimego krajobrazu.

Niedawno przedszkole przyłączyło się do akcji „Mali patrioci. Kocham Polskę od przedszkola”.

To projekt edukacyjny realizowanym przy współpracy z Muzeum Historii Polski w Warszawie. Jego celem jest poznanie przez dzieci historii Polski i utożsamianie się ze swoją ojczyzną. W przedszkolu organizujemy Legendarne Podwieczorki – wspólne słuchanie bajek, legend, podań i wierszy. Rysujemy, malujemy, wycinamy swoich ulubionych bohaterów. Dodatkowo została utworzona miniaudiobiblioteka, z której przedszkolaki wypożyczają do domu audiobooki.

Czy dzieci, które zostają przyjęte do przedszkola prowadzonego przez felicjanki, muszą spełnić jakieś szczególne warunki?

W większości placówek przedszkolnych istnieją podobne kryteria dotyczące przyjmowania dzieci do przedszkola. Względy finansowe, jak i umiejętności nie są brane pod uwagę. Pierwszeństwo mają dzieci mieszkające w naszym mieście.

Dziękuję za rozmowę.