Parafia jest jak najbardziej potrzebna. Należy chyba jednak postawić pytania, którego nie można doszukać się w artykule: jaka parafia? Zgadzam się że różnego rodzaju festyny, gra w bingo i tym podobne akcje są żywcem wzięte z supermarketu i nie mogą być podstawą budowania parafii. Jestem osobą wierzącą i wiem gdzie jest moja parafia. Najczęściej jednak jeżdżę na niedzielną Eucharystię do Dominikanów. Dlaczego? Bo tam jest piękna, dobrze przygotowana liturgia. Autor artykułu tylko w jednym miejscu zaznaczył, że to może być motyw wybrania nie swojej parafii. A wielu moich znajomych wybiera uczestniczenie we Mszy Świętej właśnie ze względu na piękno liturgii. Nie ma to nic wspólnego z akcjami promocyjnymi parafii. Tam po prostu kapłani robią swoje-są specjalistami od dusz ludzkich i przekazywania wiary.

Właśnie, jak iedys bylam bardzo zaangazowana w moją parafie i w pewnym sensie byla ona prawie całym moim światem...bylam tam w Oazie itd...ale to ze jakas parafia jest z definicji srodowiskiem wzrostu nie musi koniecznie oznaczac ze tak bedzie i w praktyce...do pewnego momentu Oaza i parafia byly moim srodowikeim wzrostu owszem, ale obecnie nie moglyby juz byc...wiec jestem gdzies indziej w innej Wspolnocie, nie w mojej parafiii....i chodze tam bo tam jest moje nowe srodowisko wzrostu....gdybym zostala w parafii to pewnei stanelabym w miejscu przynajmniej na jakis czas, wiec chyba nei o to chodzi ba za wszelka cene kogos przy parafii zatrzymac prawda? A jesli juz, to trzeba mu tez cos zaoferowac - oczywiscie nie supermarketowego ale duchowego....a tak niestety w iwelu miejscach jeszcze nei jest...

msze św. u Dominikanów bardzo lubię i często w nich biorę udział. Ale piękno tych spotkań jest skutkiem również współpracy Dominikanów z wiernymi. W niedzielę i święta staram się być w swojej parafii, bo do niej należę. jeżeli widzę jakieś braki, to pytanie co zrobiłam ze swojej strony aby to zmienić? Bo wiele można zmienić, albo przynajmniej podjąć taką próbę.
gdy podoba mi się sposób w jaki żyją znajomi to czy rozwiązaniem jest opuszczenie swojej rodziny i przeniesienie się do cudzej? czy raczej refleksja co mogę zmienić w swojej aby było lepiej? Dla mnie parafia to żywy organizm do którego należę nie tylko jako biorca ale też jako dawca.

W całości zgadzam się z P. Beatą.Też jestem osobą wierzącą znającą swoją Parafię,ks. Proboszcza z nazwiska i imienia,ale od pewnego czasu omijam swój kościół parafialny.
Przypomina mi się stare powiedzenie "Jeżeli nie chcesz stracić wiary trzymaj się daleko od swojej fary".Nie chciałbym w tym miejscu generalizować,ale skoro widać coraz mniej osób w kościele,coraz mniej chętnych do angażowania się w pracy na rzecz swojej Parafii ,to należałoby potraktować to jako sygnał,że coś w Parafii nie gra.Jest to moment w którym należałoby się zastanowić i zapytać wiernych co zmienić by "emigranci" zechcieli powrócić do swego prawowitego kościoła.
To jednak wymaga od Proboszcza odwagi i wprost gigantycznej pokory.
Czy sptkałeś się Drogi Parafianinie z pytaniem:Jaka jest Parafia Twoich marzeń,pragnień ,co Ci się w niej podoba ,co uważasz że należałoby zmienić?
Jeżeli i owszem ,to wiem że pewne postulaty powtarzają się niemal we wszystkich wypowiedziach osób świeckich,i to mocno wierzących,zadając kłam twierdzeniu, że "nic im się nie chce".
A może nie chce im się angażować w sterylny świat ułożony przez wszechwładnego ks Proboszcza,kreującego obraz Parafii jako cytadeli,w obrębie której jest określona liczba osób "zamykających się " w miejscu świętym, tworzących środowisko "wzajemnej adoracji",jakiś zamknięty świat w opozycji do tego zewnętrznego-uważanego zawsze za gorszy?

Parafia nie jest instytucją Boską.Jest instytucją ludzką,a zatem ma potrzebę odnawiania się i dostosowania się do nowych czasów. Trzeba mieć jednak odwagę odejść od sposobów i metod pastoralnych,które były ważne w przeszłości,a w dzisiejszych czasach okazują się nieodpowiednie.
Na pytanie tytułowe ks. Tadeusza Miłka nie znajdziemy odpowiedzi, jeżeli najpierw nie postawimy sobie pytania które formułowane było w dokumentach II Synodu Plenarnego:
CZY PARAFIA ,TO PIRAMIDA -HIERARCHICZNA ORGANIZACJA ,NA CZELE KTÓREJ STOI PROBOSZCZ,MYŚLĄCY,DECYDUJĄCY I PRACUJĄCY ZA WSZYSTKICH,CZY TEŻ -WSPÓLNOTA WSPÓLNOT SKONCENTROWANYCH WOKÓŁ DUSZPASTERZA ,BĘDĄCEGO JEJ ANIMATOREM?
Tezy ,propozycje i wskazówki zawarte w książkach ks.Mieczysława Nowaka pt."O nową wizję Parafii" czy ks.Leszka Slipka pt. "Parafia jakiej pragnę"pozostaną tylko w swerze marzeń , jeżeli na serio nie wezmą ich do serca wszyscy Proboszczowie.
W przeciwnym wypadku coraz częściej z ambony będziemy słuchać słowa kierowane do wiernych:"Czy ta lista podziękowań nie powinna być dłuższa?,czy nie mogło na niej być i Ciebie?,dlaczego Ciebie zabrakło?,dlaczego Was zabrakło?!.Pytań rodzi się jeszcze znacznie więcej.Oby znalazły twórczą odpowiedź."
A może w takim przypadku usiądziemy i odpowiedzi poszukamy razem - wspólnie?!!!

Parafianin.