Myślę, że poczytność pism, które skandalizują, obrażając osoby, wartości i symbole chrześcijan - nie tylko dla katolików Chrystus, krzyż i Pismo Święte mają znaczenie - jest tylko wynikiem tego jakich mają od lat ustalonych odbiorców. To ludzie, którzy szukają takiego języka, z daleka od wiary, czy nawet ze stanowczym nastawieniem na "nie". Ich więc to nie obchodzi, a może tylko przesuwa granicę "przychylności/nieprzychylności" dla Kościoła katolickiego i w ogóle chrześcijaństwa. Co ciekawe w tych wszystkich obrażaniach kieruje się to głównie do katolików, zapominając niejako o właśnie tych "innych" chrześcijanach...
A co do Nergala, to może to i lepiej, że ktoś go zobaczył. I usłyszał. Bo przynajmniej rozwiał wszelkie ewentualne wątpliwości, co do chociażby inteligencji tego faceta...

Lata indoktrynacji przez takie media jak: TVN, "Gazetę Wyborczą", "Politykę" etc. zrobiły swoje. Bycie katolikiem, wierzącym, broniącym swojej wiary jest totalnym obciachem, ciemnogrodem. Często spotykam się ze stwierdzeniem: "Ty taka wykształcona i wierzysz w ten ciemnogród?". Jak widać w obiegowej opinii katolik to niewykształcony, nieoświecony głupol, do którego nie dotarła jeszcze "cywilizacja" i jej zdobycze: relatywizm, rewolucja seksualna (propagowanie zboczeń, antykoncepcja, aborcja, rozwiązłość), zeświecczenie, materializm itd. Wartości chrześcijańskie są po prostu niemodne, a cenę za ich obronę trzeba płacić coraz wyższą.

Choć brzydzi mnie zachowanie i wypowiedzi Nergala, to trzeba przyznać, że inteligencji mu nie braknie. Ale i szatan błyszczy inteligencja, a jego przebiegłość jest często dla nas wrażeniem tymczasowego dobra.

z biegiem czasu niektóre symbole przypisane religii stały się też symbolami (czy tego chcemy czy nie) popkulturowymi. Krzyż dla osób wierzących wyraża przecież coś zupełnie innego od krzyża używanego przez artystów/'artystów' w różnego rodzaju prowokacjach czy sztuce/'sztuce'...'Popkulturowy krzyż' nie odnosi się tyle do samej wiary co do jej pewnych elementów,najczęściej mankamentów funkcjonowania instytucji religijnych. Czy możliwym jest by było inaczej przy zjawisku tak powszechnym jak wiara? Żyjemy w świecie gdzie praktycznie wszystko jest przekładane na 'język konsumpcji' począwszy od nienarodzonych przez ludzkie ciało na śmierci skończywszy.Symbole religijne są tutaj 'łakomym kąskiem' dla bezdusznego biznesu choć również zdarza się,że użycie ich stanowi dla kogoś najbardziej dobitny komentarz np. niezadowolenia z funkcjonowania danej religii.
Sam jestem momentami oburzony tym co się dzieje ale trzeba też zauważyć jak religia jest konsumowana (przez swoją powszechność)przez kulturę masową a tego już zmienić się nie da.