no...nic dodać nic ująć...nie da się cofnąć czasu..nie da się odstawić dzieci na półkę,na jakiś czas,żeby samemu się zmienić,nauczyć-trzeba to robić równocześnie-łatwo nie jest...boleśnie o wiele częściej niż radośnie...ale te chwile radości,porządku,osiągniętego celu i buźka dzieciaka bez łez.a serce rodzica bez złości...daje nadzieję na przyszłość--nie krzywdźmy naszych dzieci..wymagajmy od siebie w każdym dniu..rok po roku-nie da się inaczej