Wdzięczność jest darem serca

Sygnały Troski 11/2011 Sygnały Troski 11/2011

Być wdzięcznym rodzicom za dar życia, dziadkom za dar wsparcia w wychowaniu, rodzeństwu za wspólnie spędzony czas i wspólne życie to nie jakaś górnolotna, ale podstawowa zasada życia. Wyrazić to można najprościej: uśmiechem, uściskiem dłoni, podtrzymaniem na duchu w chwili smutku lub filiżanką herbaty po męczącym dniu.

 

Wychowując dzieci, warto zwracać ich uwagę na prawdziwość i szczerość w kontaktach z innymi oraz na to, jakie wartości powinny najbardziej cenić według przykładu: „Ceń każdego, kto cicho, skromnie, z taktem, wspiera Cię niewidzialny, gdy nieszczęście czy smutek jest faktem… I trwać będzie przy tobie cicho… i czekać, póki się nie wypłaczesz…”.

Babcie, dziadkowie mają częstokroć większe pokłady tego, co ma wiedza naukowa czy najnowocześniejsza nawet technika. Istnieje cala masa dowodów naukowych na to, że dzieci rozwijające się w dobrych relacjach rodzinnych lepiej radzą sobie z życiem. A dobrych relacji nie można wyobrazić sobie bez wdzięczności.

Czy nie cudownie jest mieć świadomość tego, że są ludzie, dzięki którym możemy czuć się bliżej Pana Boga, człowieka i świata? Tacy, którzy sprawiają, że nasze życie staje się bardziej znośne, łatwiejsze czy po prostu szczęśliwsze?

Być wdzięcznym rodzicom za dar życia, dziadkom za dar wsparcia w wychowaniu, rodzeństwu za wspólnie spędzony czas i wspólne życie to nie jakaś górnolotna, ale podstawowa zasada życia. Wyrazić to można najprościej: uśmiechem, uściskiem dłoni, podtrzymaniem na duchu w chwili smutku lub filiżanką herbaty po męczącym dniu. Czasami wystarczy zauważyć starania odwzajemnić lub odwzajemnić się miłym słowem. Obecność kogoś bliskiego i gotowość wysłuchania czy okazana troska dają kojące uczucie. Dzieci czasem nie radzą sobie z okazywaniem wdzięczności starszemu pokoleniu. Najprościej nauczyć mogą się tego, obserwując zachowania dorosłych w codziennych, domowych sytuacjach. Utrzymując kontakty z dziadkami czy kuzynami i okazując im szacunek, przekazujemy dobre wzory dzieciom. Dzięki temu tworzymy solidne i trwałe więzi rodzinne, które są szansą na nasze szczęśliwe życie.                 

Bywa, niestety, tak, że trudno znaleźć uzasadnienie dla tego uczucia czy postawy, bo są domy, w których źle się dzieje, i zdaje się, że nie otrzymuje się tam nic lub otrzymuje się coś złego. Czasem wiąże się to z potrzebą wyposażenia swojego serca w umiejętność wybaczenia i większej gotowości do zauważenia każdego nawet najmniejszego dobra. Zawsze jednak warto pamiętać o tym, że wdzięczność nie dotyczy jedynie dóbr materialnych czy intelektualnych. Wystarczającym dobrem jest to, co się otrzymało w postaci życia, pokarmu, więzi rodzinnych. Dla uczucia wdzięczności nie jest istotne ,czy nasi rodzice lub dziadkowie są kimś wyjątkowym pod względem stanowiska czy stanu majętności. Czy mogą zasypywać dzieci drogimi upominkami. Najważniejszą marką otrzymaną od członków rodziny jest marka ich człowieczeństwa i miłości. Znajdujmy miejsce w sercach, aby ją przyjąć. Chciejmy pamiętać, że jest to marka, której autorem jest Pan Bóg. Przez dar rodziców i krewnych otrzymujemy od Niego potrzebne do życia łaski. Z kolei rozwijając w sobie postawę bycia wdzięcznym, która uznawana jest za jedną z cnót, mnożymy wokół nas miłość, odwdzięczając się Panu Bogu. Wdzięczność za miłość może być okazywana przez wspólne świętowanie, przez szanowanie tradycji i zwykłą pomoc w codziennym życiu. Wszystkie te drobne gesty są wyrazem szacunku i miłości.

Jeżeli mamy wokół siebie miłość, to mniej jest lęku o teraźniejszość czy o przyszłość. Wdzięczność pomaga dojrzewać spokojniej, utrwalając w nas żywe więzi i szczęście. „Żyć to znaczy okazywać wdzięczność za słoneczny blask i miłość, za ciepło i czułość, których jest tak wiele w ludziach i rzeczach”.

 

«« | « | 1 | 2 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Pobieranie... Pobieranie...