Rozeznać i wytrwać

Rozeznanie własnego miejsca w świecie jest trudne i wymagające. Zawiera zdolność decyzyjną i w ostateczności pociąga za sobą odpowiedzialność oraz umiejętność trwania w wyborze. Niekiedy dotyczy całego przyszłego życia. Dlatego bardzo ważne jest, żeby młodzi nie zostawali z tym sami. Magazyn Don BOSCO, 12/2007




Rozeznać – to poznać, zrozumieć, wybrać, zaakceptować i działać. Rodzi się jednak pytanie, w jaki sposób pomóc w tym młodym? Jak nauczyć ich tej umiejętności? Co jest potrzebne, by rozeznawanie stawało się drogą, na której poczują się bezpieczni i spełnieni? Jeśli prawidłowo rozeznają swoje miejsce w świecie, będzie to pomocą w podjęciu decyzji o wyborze drogi życiowej. Decyzja – to pewnego rodzaju wybór między kilkoma możliwościami, to świadome rozstrzygnięcie w sytuacji wyboru.

Warto przy tej okazji uświadomić młodym, że każda decyzja powinna być podejmowana po rozważeniu zalet i wad poszczególnych rozwiązań. Stąd też rozeznawanie staje się pomocą w podjęciu decyzji. Rozeznanie powołania, czy to do życia małżeńskiego, zakonnego, kapłańskiego czy też samotnego, musi być poprzedzone nie tylko rzetelnym poszukiwaniem prawdy o sobie samym w głębi własnego serca, ale także intelektualnym poszukaniem cech przemawiających za czy też przeciw danemu wyborowi.

Podejmujący decyzję o wyborze drogi życiowej, ale także osoby wspierające i towarzyszące w tym wyborze, powinni wiedzieć, że rozeznanie powołania, swojego miejsca w świecie, choć może być zdeterminowane wieloma czynnikami, potrzebuje jednak wyboru opartego na wolności i odpowiedzialności, decyzji wolnej od wewnętrznych konfliktów, zewnętrznych nacisków czy też nieuświadomionych popędów. Każdy rodzaj rozeznawania powołania, które w ostateczności ma doprowadzić do bycia szczęśliwym, wymaga odnalezienia cech pozytywnych, które wzmocnią dokonanie wyboru, a jednocześnie podjęcie decyzji. Cechy negatywne mogą stać się przeszkodą w dobrym podjęciu decyzji.

Elementy (cechy) rozeznawania i wyboru powołania są zróżnicowane i bogate. Do pozytywnych cech o zabarwieniu religijnym można zaliczyć: ciągłe pogłębianie wiary, odkrywanie Boga w codzienności życia, umiejętność otwarcia się na Chrystusa w leczeniu zranień psychicznych, przemienianie siebie w Chrystusie oraz rozwój dojrzałej religijności i moralności. Natomiast negatywnymi cechami są: brak wiary – jako nieumiejętność otwarcia się na działanie łaski Bożej w życiu osoby, słabość woli w przemianie swego życia na coraz dojrzalsze oraz brak szacunku dla wartości, których nie potrafi się wyjaśnić na drodze racjonalnej.

Rozeznawanie i wybór powołania powinno obejmować różne aspekty życia – osąd rzeczywistości i refleksję nad sobą oraz akceptację siebie, relacje międzyludzkie, uczuciowość, formację sumienia, formację cech charakteru. Do pozytywnych cech decyzji dotyczących powołania, a rozpatrywanych z perspektywy rozumowania psychologicznego, zalicza się: umiejętność panowania nad sobą jako przewaga władz duchowych nad życiem popędowym oraz zrozumienie celu życia i kształtowanie swego światopoglądu; świadome budowanie hierarchii wartości wyznaczających postępowanie; świadomość własnej odrębności, a jednocześnie obowiązek brania udziału w życiu społecznym; pozytywny stosunek do niepowodzeń i cierpienia; poczucie odpowiedzialności za siebie i innych; dojrzałość osobowości opartej na miłości; dojrzałość emocjonalną; umiejętność zerwania z przeszłością; rozwój intelektualny; umiejętność przezwyciężania kryzysów.

«« | « | 1 | 2 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Pobieranie... Pobieranie...