Bóg może więcej

Mówimy tu o pewnych niuansach językowych, a jakie znaczenie praktyczne dla dialogu ekumenicznego może mieć to wspólne tłumaczenie Pisma Świętego?

Przede wszystkim mamy uzgodnione brzmienie przekładu do rozmów i analiz, mamy tekst, który sprzyja wspólnej modlitwie, szczególnie na wszelkich spotkaniach ekumenicznych. Jeśli zachodzi potrzeba przeczytania tekstu z Pisma Świętego, to nie trzeba się już zastanawiać, czy wziąć przekład protestancki, czy katolicki, gdyż mamy przekład ekumeniczny. Jedyny problem stanowi fakt, iż w przekładzie ekumenicznym mamy tylko Nowy Testament i Psalmy. W najbliższych dniach powinny się jeszcze ukazać Księgi Mądrościowe z kanonu hebrajskiego Starego Testamentu. Nad resztą ksiąg Starego Testamentu w dalszym ciągu pracujemy.

Czy zatem, mając uzgodnione tłumaczenie Biblii, można myśleć o regularnych wspólnych modlitwach czy nabożeństwach? Wprawdzie tu i ówdzie mają miejsce modlitwy ekumeniczne, ale należą one do rzadkości. Na ile ta sytuacja może już teraz się zmienić?

Trudno mi o tym przesądzać, ale oczywiście my jako bibliści i tłumacze stwarzamy taką możliwość i ułatwiamy pole działania. Jak zostanie to wykorzystane – czas pokaże, choć już widać pozytywne owoce. W Warszawie bowiem oprócz Tygodnia Ekumenicznego w styczniu czy Dni Biblijnych w maju mamy choćby comiesięczne modlitwy ekumeniczne organizowane przez Stowarzyszenie Effatha.

Czy na obecnym etapie przekładu Biblii istnieją kwestie całkowicie nie do przyjęcia przez Kościół Rzymskokatolicki?

Nowy Testament jest już przyjęty i zatwierdzony, a szczerze mówiąc, największy i najbardziej dogmatyczny problem stanowił właśnie Nowy Testament. Wobec tego można powiedzieć, że najtrudniejsze kwestie zostały już rozwiązane. Gdy chodzi natomiast o Stary Testament, a mówię to w oparciu o spotkania, które się już odbyły, pojawiają się kwestie bardziej przyzwyczajeń językowych niż sensu stricte przesłania tekstu.

Jakiego rodzaju wspólne ustalenia praktyczne, takie jak chociażby uznawanie chrztu przyjętego w innych Kościołach, obowiązują na obecnym etapie rozwoju dialogu ekumenicznego?

Oczywiście uznawanie chrztu jest krokiem milowym na drodze dialogu ekumenicznego. I warto w tym miejscu przypomnieć, że dotyczy to tych Kościołów, w których chrzest odbywa się w imię Trójcy Świętej, a więc – możemy powiedzieć – Kościołów rzeczywiście chrześcijańskich. Na drodze dialogu ekumenicznego mamy też dalszy krok pozytywny, a mianowicie uzgodnienie nauki o usprawiedliwieniu między Kościołem Rzymskokatolickim a Kościołem ewangelicko-augsburskim, chodzi oczywiście o usprawiedliwienie dzięki wierze i wynikające z tego konsekwencje.