Dwa światy

Chłopcy w wieku przedszkolnym wymyślają historie pełne walki, przemocy, napięcia, a dziewczynki opowiadają o emocjach. Zabawy chłopców bywają brutalne i gwałtowne, często w zwarciu fizycznym. Mali mężczyźni do zabawy potrzebują więcej przestrzeni, a miarą sukcesu chłopięcej zabawy jest aktywny kontakt z kolegami. Jest też dość jasne, kto wygrał, a kto przegrał. Z kolei typowe zabawy dziewczynek opierają się na kolejności uczestnictwa, ściśle zdefiniowanych etapach (co najpierw, a co potem). Mówiąc inaczej: symbolem najlepszej dziewczyńskiej zabawy będzie gra w klasy, a chłopięcej – berek.

Grupy chłopięce są zazwyczaj większe i bardziej hierarchiczne. Chłopców interesuje potrzeba udowodnienia swojej siły: podejmują ryzyko, prowokują i przyjmują wyzwania, manifestują swoje „ja”, a ukrywają słabość. Dziewczęta są znacznie bardziej zainteresowane utrzymywaniem spójności grupy, dbaniem o przyjaźń, a ich wzajemne relacje są bardziej intymne i serdeczne.

Po co wiedzieć?

Czy faktycznie – jak boją się feministki – każdy, kto mówi o różnicach między płciami, zamierza prześladować małe dziewczynki? A konkretnie: od kołyski zapędzać je „do garów i pieluch”? Wydaje się raczej, że zrozumienie różnic między płciami jest niezbędne, żeby zaakceptować dzieci takimi, jakie są, i mądrze wspomagać je w rozwoju. Pomijając już idiotyczną w dzisiejszej mentalności pogardę dla takich zajęć, jak wychowywanie dzieci i zajmowanie się domem, kobiece i męskie zalety są przydatne w różnych dziedzinach życia i różnych zawodach.

• Czterodniowe dziewczynki spędzają prawie dwa razy więcej czasu niż chłopcy
na wpatrywaniu się w dorosłego, zwłaszcza jeśli ten mówi.

• Kiedy statystyczna dziewczynka kończy trzy lata, 99 proc. tego, co mówi,
jest dla jej otoczenia zrozumiałe. Chłopcy potrzebują na to przeciętnie aż o rok więcej.

• Angielski chłopiec, wchodząc do przedszkola, żegna się z mamą średnio 36 sekund, a dziewczynka – 92,5 sekundy.

Uwięzieni w obcym ciele?

A co, jeśli płeć genetyczna nie zgadza się z fizjologiczną?

Tzn. dziecko ma chromosomy XX, ale męskie narządy płciowe; albo odwrotnie – ma chromosomy XY, a wygląda jak dziewczynka? Takie sytuacje są bardzo rzadkie i wiążą się z innymi zaburzeniami hormonalnymi, często groźnymi dla życia dziecka. Nie mają natomiast nic wspólnego z problemami z tożsamością płciową, które należą wyłącznie do zaburzeń psychicznych.

Pomimo intensywnych poszukiwań nie znaleziono biologicznego uzasadnienia transseksualizmu.

W czym są mocni?

Dziewczynki

• dobra pamięć wzrokowa
• sprawność w rachunkach
• skrupulatność
• roztropność
• zdolność do odczytywania ludzkich charakterów

Chłopcy

• dobra wyobraźnia przestrzenna
• umiejętność rozwiązywania zadań tekstowych
• skłonność do podejmowania ryzyka
• zdolność do czytania map i rysunków technicznych