Spotkania ze Zmartwychwstałym

Wielki Tydzień – Wielka Noc

Chciałbym zaprosić naszą wspólnotę do przemyślenia raz jeszcze Niedzieli Palmowej, która jest wielkim wydarzeniem biblijnym, mówiącym o wielkiej chwale, jakiej doznaje Jezus wjeżdżający do Jerozolimy, ale także trudnym, przejmującym Triduum Sacrum. Uroczystości Triduum rozpoczyna liturgia Wielkiego Czwartku, szczególnie Msza św. przypominająca ustanowienie Najświętszego Sakramentu. To niezwykły wieczór, zwłaszcza w katedrach, gdzie podczas liturgii biskup umywa nogi dwunastu osobom na znak gestu Chrystusa wobec Apostołów. To dzień Eucharystii i dzień kapłański. Czy jako katolicy przeżywaliśmy ten wieczór w łączności z Chrystusem Arcykapłanem? Czy skorzystaliśmy z możliwości podziękowania Jezusowi za Jego obecność w Eucharystii, w każdej Mszy św., w osobach kapłanów? To niezwykłe tajemnice, tak ważne dla katolików. Zauważamy, jak często dziś Kościół jest atakowany, jak jego wrogowie chcą zniszczyć zarówno eucharystyczną obecność Pana Jezusa, jak i osoby Jego duszpasterzy. Czasami wręcz wydaje się, że zależy wrogom Kościoła na tym, żeby w czasie Wielkiego Tygodnia uderzyć w biskupa, w kapłana, zwłaszcza gdy przychodzi jakiś czas „ocieplenia” religijnego, jak teraz, przy okazji wyboru nowego papieża. Pojawiają się więc przedziwne sugestie, interpretacje i „odkrycia”, mające na celu ośmieszenie czy zdeprecjonowanie Kościoła i jego głosu. Na szczęście Prawda sama się obroni, jak nie zaraz, to po czasie...

Podobnie uroczysty i przejmujący jest Wielki Piątek Męki Pańskiej. Krzyż Chrystusa pozostaje najważniejszą wskazówką dla życia chrześcijanina, dla dźwigania naszych osobistych krzyży. Tymczasem obserwujemy dziś zażartą walkę z krzyżem, także w Polsce, gdzie mimo wielkiej tradycji chrześcijańskiej nastąpiły w społeczeństwie jakieś niezrozumiałe podziały. Wielki Piątek to szczególny moment, żeby się nad tym wszystkim zastanowić. Okalamy wtedy krzyż Jezusa, uczestniczymy w Jego drodze krzyżowej i, czuwając przy grobie, adorujemy Pana. Wielka Sobota otwiera nas już na Jego światło i łaski. Tak zbliżamy się do „trzeciego dnia”, w którym Chrystus „zmartwychwstał, jak zapowiedział” (Mt 28, 6). Śpiewamy hymn „Exsultet” związany z zapaleniem paschalnej świecy symbolizującej Chrystusa Zmartwychwstałego, zawierający pochwałę ofiary Chrystusa i sakramentu chrztu św. oraz dziękczynienie za zmartwychwstanie Chrystusa i wybawienie ludzkości z grzechu.

Te trzy święte dni prowadzą nas do Liturgii Zmartwychwstania. Jakże ważna jest Msza św. Wielkiej Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego z uroczystą procesją rezurekcyjną, wyrażającą radość wspólnoty parafialnej z obecności zmartwychwstałego Pana. Cieszymy się, że zwycięża życie, a ból i cierpienie spowodowane grzechem to tylko etap przejściowy.

Triduum Sacrum zakończone Porankiem Zmartwychwstania jest głębokim i istotnym przeżyciem wiary chrześcijańskiej. Piękny i bogaty jest widok naszych katedr, gdzie biskupi celebrują święte obrzędy tych dni, a wierni, tak licznie gromadzący się wtedy w świątyniach, pod wpływem przeżyć wielkopostnych, rekolekcji postanawiają inaczej, bardziej sensownie żyć. To wspaniałe i mocne budowanie świadomości wiary, klucz dla naszego życia, które także obfituje przecież w różnego rodzaju dramaty i upadki, ale które można przeżyć owocnie i dla Pana Boga, i dla siebie, i dla drugiego człowieka.

Myślimy też wówczas o osobach, których nie ma już wśród nas, ale wiara w życie wieczne, w świętych obcowanie napawa nas nadzieją, że Jezus ich nie opuści i że po tamtej stronie jest z nimi Matka Jezusa – Ucieczka grzeszników, Wspomożycielka wiernych.

Niech więc nasze parafie ożyją zmartwychwstaniem Chrystusa, niech ożyją nim także nasze rodziny. Niech fakt zmartwychwstania przedostanie się do serc wszystkich ludzi wierzących i umocni wiarę, pogłębi ją i rozpali oraz natchnie potrzebą przekazywania jej innym. Niech natchnie nowym duchem wszystkie media katolickie, także portale społecznościowe, z których coraz częściej korzystamy, abyśmy mogli coraz lepiej budować wspólnotę wiary i ubogacać życie chrześcijańskie.