Młodzież pali nie tylko papierosy

Szkody związane ze stosowaniem marihuany

Wpływ produktów konopi na organizm młodego człowieka może być różny: pobudzający, uspokajający, halucynogenny, znieczulający. Działanie zależy od cech osobowości człowieka, ilości zastosowanej substancji, drogi przyjmowania, stanu emocjonalnego w momencie przyjęcia, obecności innych ludzi oraz obecności innych substancji w organizmie, np. alkoholu.

Spośród skutków krótkoterminowych towarzyszących stosowaniu konopi można wymienić: podwyższony nastój, stany euforii, zmiany percepcji, poczucie odprężenia, halucynacje, lekkie pobudzenie. Wystąpić mogą rozszerzone źrenice, przekrwienie gałek ocznych, spojówek, niekiedy obrzęk powiek. Może pojawić się suchość w gardle w wyniku wysuszenia śluzówek w jamie ustnej, suchy kaszel, bóle i zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchowej i koncentracji uwagi. Wzrasta ciśnienie krwi, tętno przyspiesza. Mogą pojawić się trudności w uczeniu się, zaburzenia pamięci. Długość działania mieści się w granicach 1-3 godzin. Marihuana ma tendencję do intensyfikowania nastroju: jeśli dana osoba jest w nastroju pozytywnym, może wpływać euforyzująco, a jeśli natomiast będzie miała obniżony nastrój – może wzmagać przygnębienie. Długotrwałe przyjmowanie marihuany zaburza rozwój emocjonalny młodych ludzi, podobnie jak inne substancje psychoaktywne. Powoduje to trudności w radzeniu sobie z emocjami oraz braki w zakresie konstruktywnego rozwiązywania problemów. Marihuana wywiera wpływ na osobowość, osoby pod jej wpływem są mniej odpowiedzialne, gorzej radzą sobie ze stresem, obniżeniu ulega motywacja osiągnięć, mniej celów życiowych bywa realizowanych. Dość często charakterystyczną cechą dla palaczy marihuany bywa drażliwość (por. Wrona 2012; Moneta-Malewska 2000).

Jednym z najbardziej rozpowszechnionych i zauważalnych skutków stosowania THC jest zespół amotywacyjny. Związany jest z długotrwałym i regularnym przyjmowaniem konopi, objawia się zmniejszoną energią, apatią, biernością, obniżoną motywacją osiągnięć, utrzymującymi się trudnościami w koncentracji uwagi, nierealistyczną oceną sytuacji, trudnościami w komunikacji. Może on nieść za sobą poważne konsekwencje w postaci trudności w zakończeniu kolejnych etapów edukacyjnych, utracie szansy podjęcia studiów, pracy itp. (Cichosz 2012).

Marihuana wywiera niszczący wpływ na sferę psychiczną osób ją stosujących nawet okazjonalnie. THC jest obecne w organizmie długi czas po zaprzestaniu palenia. Odkłada się w między innymi w tkance tłuszczowej mózgu, co powoduje zaburzenie przewodnictwa impulsów nerwowych w neuronach. Następuje przyzwyczajenie mózgu do takiego stanu, przez to myślenie bez obecności THC staje się utrudnione u systematycznych palaczy. THC upośledza zdolność przyswajania informacji, co u chronicznych palaczy skutkować będzie trudnościami w nauce, zapamiętywaniu, przypominaniu, koncentracji i uwadze. Długotrwałe stosowanie THC może skutkować powstaniem chorób psychicznych. Odnotowano kilkakrotny wzrost ryzyka zachorowania na schizofrenię. Zwiększa się również częstotliwość występowania innych zaburzeń psychotycznych, omamów wzrokowych, czuciowych, słuchowych, urojeń np. prześladowczych, zaburzeń depresyjnych, myśli suicydalnych, zaburzeń snu, stanów lękowych, ataków paniki, zaburzeń koncentracji (por. Cichosz 2012; Sieńko 32009; Sieńko 2001; Arseneault, Cannon, Witton, Murray 2004). Raport WHO podaje: „Sugestywne dowody wskazują, że duże dawki THC mogą wywołać ostrą psychozę z przewagą takich objawów, jak splątanie, amnezja, złudzenia, halucynacje, lęki, pobudzenie i hipomania [...] Osoba, która w wieku dojrzewania paliła konopie co najmniej 50 razy, w wieku 18 lat ponosi 2-3 razy większe ryzyko zachorowania na schizofrenię, niż młody człowiek, który nigdy nie palił konopi” (Cichosz 2012).

Istnieją publikacje naukowe dotyczące związków pomiędzy stosowaniem skunów a wzrostem ryzyka zachorowań na zaburzenia psychotyczne np. schizofrenii. Spośród osób w sposób regularny palących trawkę ryzyko wystąpienia psychozy jest dwukrotnie większe, natomiast wśród osób stosujących skuny wzrasta nawet siedmiokrotnie. Tłumaczone jest to zawartością substancji chemicznych w skunie o działaniu psychoaktywnym, powodującym omamy, otępienie itp. Według naukowców z Institute of Psychiatry marihuana, a w tym skun, powinny być uznane jako substancje szkodliwe dla zdrowia. Odkryto zależność następującą – większość pacjentów pierwszy raz hospitalizowanych psychiatrycznie wykazujących objawy psychozy paliło skuny (ok. 80% z 267 przyjętych). Pacjenci psychotyczni przeważnie palili marihuanę powyżej pięciu lat. Najpoważniejsze skutki zdrowotne powoduje skun ze względu na duże stężenie THC. Ponieważ obecnie skun stał się jedną z najbardziej rozpowszechnionych i dostępnych odmian marihuany na gruncie brytyjskim, tamtejsi naukowcy alarmują na temat zagrożeń związanych z jej stosowaniem. Warto przypomnieć, że im dłużej i więcej młodzież stosuje marihuanę, tym ryzyko negatywnych konsekwencji poważnie wzrasta. Należy wspomnieć także o możliwych skutkach w postaci długotrwałego leczenia psychiatrycznego w wyniku utrzymujących się objawów psychotycznych (czas ich trwania po zaprzestaniu używania substancji może wynosić od miesiąca do pół roku lub dłużej). Skutkiem długotrwałym może być współuzależnienie od tytoniu, ponieważ marihuana jest często mieszana z tytoniem. Paląc produkty konopi substancje psychoaktywne z łatwością przedostają się przez układ oddechowy do krwioobiegu i mózgu. W dymie z marihuany występują substancje smoliste uszkadzające różne organy przy długotrwałym stosowaniu: krtań, oskrzela, płuca, serce, wątrobę. Długotrwałe palenie marihuany może powodować raka. Badania ujawniają, że jej szkodliwość jest nawet kilkakrotnie większa niż w przypadku tytoniu (por. Wrona 2012; Moneta-Malewska 2013, Sieńko 2009).

Chroniczne palenie marihuany wpływa na sferę somatyczną. Powoduje zmiany metaboliczne w komórkach oraz syntezie DNA oraz spadek odporności immunologicznej. Ponadto u palaczy marihuany mogą wystąpić albo ujawnić się zaburzenia rytmu serca. THC oddziałuje także na jajniki i jądra. U kobiet następuje zmniejszenie częstotliwości owulacji, u mężczyzn spadkowi ulega ilość plemników i pogarsza się jakość spermy. Marihuana wpływa również negatywnie na płód- powoduje spadek wagi urodzeniowej, zwiększa ryzyko wad wrodzonych narządów wewnętrznych, wystąpienia nowotworów np. białaczki oraz obniżenia poziomu inteligencji, może wystąpić mózgowe porażenie dziecięce, przedwczesny poród.