Edukacja prozdrowotna w młodszym wieku szkolnym

Ważnym zadaniem promocji zdrowia jest szeroko rozumiana profilaktyka zdrowotna. Profilaktyka jest tańsza i łatwiejsza niż leczenie chorób. Jej wprowadzenie wymaga jednak zrozumienia zasad i uświadomienie sobie celowości ich stosowania w życiu codziennym. Wymaga to zdobywania już od najmłodszych lat wiadomości dotyczących funkcjonowania organizmu człowieka. Składa się na to poznanie przez dziecko podstaw budowy ciała ludzkiego i podstaw fizjologii, czyli „do czego służy” i „jak działa” dany organ.

Zrozumienie przez dziecko, jak funkcjonuje jego organizm, pozwoli mu zrozumieć, skąd się biorą pewne choroby i jak w związku z tym można ich uniknąć. Wiedza ta jest podstawą do zrozumienia zasad udzielania pierwszej pomocy w zakresie możliwym dla dziecka, jak również zrozumienia, dlaczego należy unikać pewnych zachowań, które mogą nieść zagrożenie dla zdrowia i życia. Dlatego też celowe jest rozszerzenie zagadnień dotyczących edukacji zdrowotnej już w kształceniu zintegrowanym.

Nauczenie dziecka racjonalnego podejścia do swojego organizmu i problematyki higieny pozwoli na wykorzenienie szkodliwych mitów, pokutujących jeszcze w naszym społeczeństwie i to nawet wśród ludzi posiadających wyższe wykształcenie. Zdarza się bowiem, że na skutek niewłaściwych poglądów na temat zdrowia podejmuje się rzekomo prozdrowotne działania, doprowadzające niekiedy do pogorszenia stanu zdrowia lub opóźnienia kontaktu ze służbą zdrowia, co ma niekiedy tragiczne konsekwencje.

Obserwujemy ostatnio w naszym kraju różne mody na „zdrowe życie”, mniej lub bardziej świadomie propagowane przez różne media, polegające na popularyzacji diet kłócących się nie tylko z fizjologią człowieka, ale również ze zdrowym rozsądkiem. Reklamy małowartościowych a nawet szkodliwych produktów spożywczych kuszą dzieci kolorowymi, dynamicznymi obrazami, a brak krytycznego do nich podejścia ze strony rodziców sprzyja często niezdrowemu odżywianiu się dzieci. Brakuje w naszym społeczeństwie nawyków wspólnego aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu, dominuje model spędzania wolnego czasu przed ekranem telewizyjnym. Propagowanie różnego rodzaju nieracjonalnych metod terapeutycznych, ocierających się niekiedy o parapsychologię i ich szeroka akceptacja budzi uzasadnione zaskoczenie w XXI wieku i niepokój o efekty takich działań. Fakty te wskazują na palącą konieczność przemyślanego i sukcesywnego nauczania dzieci i młodzieży o ich biologii, zdrowiu, oraz higienicznym trybie życia. Ma to ważne znaczenie, gdyż wpajanie nawyków higienicznych od najmłodszych lat owocuje w wieku dziecięcym i dorosłym życiu mniejszą zachorowalnością, związaną z prowadzeniem zdrowego trybu życia wolnego od nałogów, łatwiejszym i pozbawionym uprzedzeń kontaktem ze służbą zdrowia w przypadku zaistniałej choroby, oraz przekazywaniem następnemu pokoleniu zasad zdrowego życia.