Księża pod ostrzałem

Niezwykle cenny przejaw wolności do dobra to także kapłański celibat, który jest niezrozumiały dla ludzi powierzchownych, kierujących się bardziej ciałem niż miłością. Tymczasem dla dojrzałych księży i dojrzałych osób konsekrowanych celibat nie jest problemem ani ciężarem, lecz dobrodziejstwem! W każdej epoce i w każdej kulturze celibat to niezwykle potrzebne potwierdzenie tego, że miłość jest nieskończenie ważniejsza niż seksualność, a osoba jest nieskończenie ważniejsza niż przyjemność! Celibat to znak miłości w pełni bezinteresownej i odsłaniającej prymat duchowości nad cielesnością w człowieku. Tam, gdzie dominuje cielesność i seksualność, miłość w ogóle nie jest możliwa!

Celibat nie tylko pomaga dostrzegać istotę miłości. Pomaga także w pogodny sposób realizować powołanie kapłańskie. Ksiądz rezygnuje z założenia rodziny po to, by chronić inne rodziny, ale nie kosztem własnej żony i własnych dzieci! W społeczeństwie, w którym mamy coraz więcej zdrad małżeńskich, rozwodów, uzależnień seksualnych i innych dramatów związanych z nieczystością, księża, którzy radośnie żyjący w celibacie, są znakiem nadziei i umocnieniem dla tych, którzy nie są jeszcze pewni tego, że miłość bez seksualności wystarczy do szczęścia, ale seksualność bez miłości do szczęścia nie wystarczy nigdy i nikomu.

Stała formacja

Dojrzały kapłan jest świadomy tego, że formacja osób duchownych nie kończy się wraz z ukończeniem studiów seminaryjnych, przyjęciem święceń kapłańskich czy ze złożeniem ślubów wieczystych. Kapłan to świadek Boga, który jest Prawdą i Miłością. Bycie świadkiem wymaga nieustannej czujności, dyscypliny i rozwoju. Uczniami Miłości pozostajemy przecież przez całą doczesność i przez całą wieczność. Nowa ewangelizacja zaczyna się od ponownego konfrontowania się osób duchownych z Ewangelią po to, by wypływać na głębię i być ciągle młodym, pilnym uczniem Chrystusa. Stąd właśnie w każdej diecezji wszystkie grupy księży objęte są formacją stałą, która pomaga w ciągłym rozwoju intelektualnym, moralnym i duchowym. Ksiądz wierny swemu powołaniu to ktoś, kto we wszystkich fazach życia uczy się czegoś nowego i z młodzieńczym entuzjazmem dorasta do świętości, do której każdy z nas jest powołany.