13 maja 1917 roku w dolinie Cova da Iria, około 3 km od Fatimy, rozpoczęły się objawienia Matki Bożej. W tym dniu troje pastuszków ujrzało po raz pierwszy tajemniczą Panią. Dziećmi tymi byli: 7-letnia wówczas Hiacynta, jej 9-letni brat Franciszek oraz ich kuzynka, 10-letnia Łucja dos Santos. Czas serca, 5/2007
Tajemnice fatimskie
Pierwsza tajemnica, przekazana dzieciom 13 czerwca 1917 roku, dotyczyła odmawiania różańca i ustanowienia nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi, które byłoby formą wynagrodzenia i zadośćuczynienia za zniewagi wyrządzone Jej przez grzechy ludzkości.
W drugiej tajemnicy Maryja przepowiedziała wybuch II wojny światowej i rozpoczęcie na wielką skalę prześladowań Kościoła. Prosiła również o poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu i przyjmowanie Komunii świętej wynagradzającej w pierwsze soboty każdego miesiąca. Podkreśliła, że jeśli Ojciec Święty dokona tego poświęcenia, Rosja się nawróci i świat będzie się cieszył pokojem.
Największe wrażenie na dzieciach i na wszystkich, którzy zetknęli się z objawieniami, zrobił jednak tzw. trzeci sekret fatimski, którego pełną treść ujawniono publicznie dopiero w 2000 roku. Dotyczył on walki systemów ateistycznych z Kościołem oraz opisywał prześladowania chrześcijan w XX wieku. Najbardziej intrygujący fragment tego widzenia brzmi następująco: „I zobaczyliśmy… Biskupa odzianego w biel – mieliśmy przeczucie, że jest to Ojciec Święty. Ojciec Święty (…), klęcząc u stóp Wielkiego Krzyża, został zabity przez grupę żołnierzy, którzy kilka razy ugodzili go pociskami z broni palnej i strzałami z łuku”.
Czy tajemnice się spełniły?
Wszystkie tajemnice fatimskie się wypełniły. Jan Paweł II już podczas pobytu w Poliklinice Gemelli skojarzył zamach na swoje życie z trzecią z nich. Rok po tragicznych wydarzeniach na placu św. Piotra przybył do Fatimy, aby podziękować Maryi za uratowanie mu życia. Jako dziękczynne wotum ofiarował wtedy Matce Bożej Fatimskiej złoty różaniec, a w 1991 roku pocisk, którym ugodził go zamachowiec. Został on później umieszczony w koronie figury Maryi.
Jan Paweł II wielokrotnie odwoływał się do tajemnic fatimskich. Nade wszystko dokonał poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi w duchu fatimskiego objawienia. Miało to miejsce w Rzymie, na placu św. Piotra, 25 marca 1984 roku przed figurą Matki Boskiej specjalnie na ten dzień przywiezioną z Fatimy. Po tym poświęceniu nuncjusz apostolski w Portugalii odwiedził Siostrę Łucję i zapytał: „Czy teraz Rosja jest poświęcona?”. „Tak, już tak” – usłyszał. Wtedy nuncjusz powiedział do zakonnicy: „Teraz czekam na cud”, a ta powiedziała: „Bóg dotrzyma słowa”.
Niebawem miał się dokonać cud. Nieoczekiwane zmiany wstrząsnęły kontynentem europejskim i zdumiały cały świat. Wydarzenia 1989 roku doprowadziły później – w Związku Radzieckim i wielu krajach Europy Wschodniej – do upadku reżimu komunistycznego, który głosił ateizm.