Nie wyobraża sobie życia bez wiary

Sięga zwłaszcza po te słowa ks. Jerzego, które wydają się jej ponadczasowe: „Życie w prawdzie to dawanie świadectwa na zewnątrz, to przyznawanie się do niej i upominanie się o nią w każdej sytuacji. (…) człowiek, który daje świadectwo prawdy, jest człowiekiem wolnym”. – Tak ks. Jerzy powiedział 30 lat temu, a jakże jego słowa są aktualne – zauważa Maria Ochman. Wydaje się jej, że ks. Jerzy nad nią czuwa, bo doświadcza tego wsparcia.

Katoliczka, matka, żona

Sama nie wie, jak udaje jej się godzić te wszystkie role. Na pewno byłoby to niemożliwe, gdyby nie pomoc matki i męża. Te role przecież przenikają się nieustannie. Gdy dużo przebywa poza domem lub jest w rozjazdach, trawi ją niepokój o syna, czy jako gimnazjalista odrobił lekcje, jak spędza czas. Dlatego w wolnych chwilach stara się towarzyszyć synowi na meczach piłkarskich lub prowadzić długie rozmowy z córką, która chce robić doktorat, o jej dalszych planach życiowych.

Nie wyobraża sobie życia bez wiary. I bez działalności na rzecz dobra drugiego człowieka. Może dlatego, kierowana wrażliwością, wybrała jakiś czas temu pracę z dziećmi specjalnej troski, by prowadzić z nimi w poradni specjalistycznej terapię zajęciową. Trzeba ogromnego serca do takiej pracy.

Zawsze w obronie praw pacjenta

Nie pogodziła się nigdy z koncepcją przekształcania szpitali w spółki handlowe, bo to nie fabryka gwoździ, a zdrowie nie jest towarem, lecz wartością bezcenną. Broniła prawa pacjentów do równego dostępu do świadczeń medycznych. Upominała się o ludzi chorych i najsłabszych. Tych, których nie stać na opłacenie wizyty w prywatnym gabinecie lekarskim czy wykupienie drogich leków.

Jako przewodnicząca (na kolejną kadencję) Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ „Solidarność” wielokrotnie organizowała akcje protestu przeciw tym elementom reformy służby zdrowia, które w jakikolwiek sposób mogą ograniczyć dostęp do leczenia.

Związkowiec

Związkowcy skupieni w jej strukturze nigdy nie odeszli od łóżek pacjentów, bo przecież solidarność to kierowanie się ideą pomocniczości. Jan Paweł II nauczał: „Solidarność to jeden i drugi, nigdy jeden przeciw drugiemu”. Dlatego jako szefowa Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia bywała często w sytuacjach trudnych, bo nie popierała postawy lekarzy i pielęgniarek z innych związków, którzy w ramach protestu odchodzili od chorych. Ona z kolegami z „Solidarności” organizowała inne formy protestu i brała udział w głodówkach, manifestacjach, pikietach pod Sejmem, Ministerstwem Zdrowia, biurami poselskimi.

Solidny fundament

Choć członkowie NSZZ „Solidarność” różnili się czasem w poglądach, jak mają wyglądać relacje z Kościołem, ona nigdy nie miała wątpliwości, że Związek powinien szukać oparcia w Kościele. Człowiek musi bowiem budować życie na solidnym fundamencie. Była jednym z animatorów Roku Księdza Jerzego, ogłoszonego przez „Solidarność” w 20. rocznicę jego śmierci. Wtedy powstawały pomniki ks. Jerzego, miejsca pamięci, organizowano konkursy wiedzy o jego życiu i nauczaniu. Przyczyniła się też do tego, że związkowcy „Solidarności” regularnie wystawiają warty przy grobie swego kapelana. Nie tylko w ramach obchodów rocznicy beatyfikacji, śmierci czy imienin.

Obecna w mediach

Maria Ochman jest człowiekiem obdarzonym ciepłem, ale też zawsze gotowym do walki, gdy trzeba bronić praw chorych, bronić prawdy. Mimo nawału zajęć zawodowych i rodzinnych chwile modlitwy i refleksji towarzyszą jej na co dzień. Okazują się zbawienne nie tylko wtedy, gdy trzeba podjąć trudne decyzje. Często zapraszana do Radia Maryja i Telewizji Trwam, mówiła o przyczynach dramatycznej sytuacji w ochronie zdrowia i o niebezpieczeństwach źle przygotowanej „reformy”. Ostatnio nawet chwyciła za pióro i coraz częściej publikuje na ten temat teksty w „Naszym Dzienniku”. Jest ekspertem Krajowej Rady Duszpasterstwa Służby Zdrowia, zawsze gotowa dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem.