Wytrwać do ostatniej prostej

Czy wobec nowych wyzwań i sytuacji człowieka na progu XXI wieku, potrzebne są zmiany w formacji seminaryjnej?

Uważam, że sama istota, a więc czterowymiarowa formacja nie wymaga zmian. Człowiek, który ma wejść w posługę kapłańską musi być dobrze ukształtowany duchowo, intelektualnie i duszpastersko i właśnie jako człowiek. Modyfikować trzeba treści, które wypełniają wymienione elementy. Jeśli chodzi o sytuację duchową – księża muszą znać współczesną ofertę po to, żeby pomagać sobie i ludziom. Dlatego w seminarium wprowadziliśmy spotkania tzw. grup dzielenia się. Rozważa się tam fragment Pisma św., który konfrontuje się z własnym życiem. Można wtedy wiele powiedzieć. No i trzeba wysłuchać drugiego, nauczyć się go zrozumieć, nie oceniać i osądzać. Seminarzyści włączani są też w duszpasterstwo. W soboty przez cały rok chodzą w różne miejsca: do szpitali, do chorych w domu i do hospicjum; do domów dziecka i domów opieki. Od dwóch lat odbywają ciekawe praktyki katechetyczne w grupie rekolekcyjnej. Polega to na tym, że organizują i prowadzą w wybranej parafii rekolekcje dla kilkuset gimnazjalistów. Mają niesamowite pomysły: prezentacje multimedialne, filmy, scenki teatralne. Wszystko po to, by potem katecheza dla kilkudziesięciu uczniów nie była dramatem, ale ciekawym wyzwaniem. Stale wszyscy powinniśmy pamiętać o słowach Benedykta XVI, że kapłan nie może dać się porwać aktywizmowi, ale ma być specjalistą od kontaktu z Panem Bogiem.

***

Ks. dr Marek Solarczyk (1967), urodzony w Wołominie. Po maturze w Technikum Samochodowym wstąpił do seminarium. Wyświęcony na księdza w 1992 r. Od 2000 wykładowca historii Kościoła i liturgiki w seminarium warszawsko-praskim, którego od trzech lat jest wicerektorem. Od 15 lat uczy też religii w liceum im. Władysława IV na Pradze.,/i>