W domu rodzinnym Jerzy dojrzał i wyrósł na mężczyznę mocnego wiarą, prawością, miłością do drugiego człowieka, wrażliwością na sprawy Ojczyzny. Tam spotkał go Jezus i powołał do kapłaństwa.
Dlaczego nie byłeś ostrożny? Dlaczego nie byłeś rozsądny?
– Czytałem Ewangelię i zrozumiałem, że takie same pytania stawiano Jezusowi: dlaczego nie byłeś ostrożny, dlaczego nie byłeś rozsądny? Po co tyle mówiłeś? Te sprawy należały do uczonych w Piśmie, do Sanhedrynu. To mnie Chrystus powołał. To mnie darował talenty na czas dobry i na czas zły. Jakże mogłem zakopać talent w stanie wojennym. Kochałem Ojczyznę. Kochałem pracowników służby zdrowia, kochałem hutników. Mówiłem to, w co wierzyłem. Jezus przemawiał na pustyni. W kraju była pustynia. Pustynia w prasie. Pustynia w telewizji. Pustynia w szkołach. Nie było tylko pustyni w więzieniach wśród internowanych. Mówiłem z Ewangelią w ręku na pustyni polskiej rzeczywistości. Nie mogłem zakopać tego talentu. Nie mogłem sprzeniewierzyć się memu powołaniu.
– A propozycja wyjazdu za granicę na studia? Ksiądz Prymas miał wielkie serce i widział strach w moich oczach. Ale on wiedział, co znaczy stać na posterunku. Był doświadczonym i dojrzałym ojcem. Przyjął moją służbę Ojczyźnie i Kościołowi.
Błogosławiony Księże Jerzy. Płakaliśmy bardzo na wieść o Twojej śmierci. Płakaliśmy przed telewizorami, przy odbiornikach radiowych. Płakaliśmy na kolanach z różańcem w ręku. Mamy w oczach i w wyobraźni spętane Twoje ręce i nogi. Chcemy obmyć łzami storturowane Twoje oblicze i całe ciało. Dziękujemy Bogu, że nie odpowiadaliśmy i nie odpowiadamy nienawiścią. Przez całe ćwierćwiecze powtarzamy zawołanie: „Zło dobrem zwyciężaj”. Kto stanął przy Twoim grobie, odchodził mądrzejszy o chrześcijańską zasadę: „Zło dobrem zwyciężaj”.
Widziałem Jana Pawła II klęczącego przy Twoim grobie. Modlił się długo w milczeniu. Milczenie krzyczało modlitwą: „Aby z tej śmierci wyrosło dobro, tak jak z Krzyża – zmartwychwstanie”. On wiedział, że wraz ze zmartwychwstaniem Pana zmartwychwstała historia zbawienia. Ożyli pasterze, starzec Symeon, Trzej Królowie. Ożył syn marnotrawny i Tomasz – apostoł powtarzający: „Pan mój i Bóg mój”.
Wraz z podpisaniem dekretu Benedykta XVI o męczeństwie za wiarę spełnia się modlitwa Polaka Papieża: „Aby z tej śmierci wyrosło dobro”. Polska stała się bogatsza. W Roku Kapłańskim otrzymaliśmy dar męczennika kapłana. Na czas ogromnej inwazji sekularyzmu Pan Bóg dał nam wielkiego orędownika i przewodnika, który za Boga i Ojczyznę oddał życie. Ksiądz Jerzy z setek tablic i pomników wzniesionych w kraju i za granicą na pamiątkę jego męczeństwa nieustannie kieruje do nas słowa: Wybierajcie dobro, wybierajcie prawdę, wybierajcie Boga. Budujcie sprawiedliwą Ojczyznę, nawet za cenę śmierci. Z niecierpliwością oczekujemy 6 czerwca – dnia wyniesienia Księdza Jerzego na ołtarze i modlimy się, aby ożyła solidarność Polaków miłujących swoją Ojczyznę. Gdy spotkam mamę Mariannę, ucałuję rękę, która karmiła błogosławionego Kapłana Męczennika.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
O św. Stanisławie Kostce rozmawiają jezuiccy nowicjusze z Gdyni: Marcin, Szymon, Jakub i Mateusz
O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa.