Dzieci, jako kolędnicy misyjni, uczą się ponoszenia trudu i składania ofiary z własnego czasu, zdolności, a także rezygnacji z możliwości wzięcia dla siebie zebranych pieniędzy
Bóg nie czyni nigdy czegoś, co jest zbędne. Jeśli Niewidzialny Bóg stał się Widzialną Miłością, to znaczy, że Jego przyjście do nas w ludzkiej naturze ma sens i że jest dla nas sprawą życia lub śmierci.
Patriotyzm jest jedną z form miłości. Człowiek, który nie wie, kim jest, dokąd zdąża, skąd się wywodzi i z kim jest związany, nie może kochać miłością zdolną do poświęcenia i oddania.
Uczenie się nowych idei, wypracowanie i doskonalenie umiejętności społecznych, tworzenie atmosfery nasyconej wartościami, powinno być połączone z zabawą, śpiewem, ruchem, podczas zajęć prowadzonych przez nauczycieli przedszkoli.
Nauczyciel najpierw musi nauczyć się kształtować samego siebie. Dopiero wtedy jest gotowy zauważać potrzeby i oczekiwania zarówno dyrekcji, współpracujących z nim osób, jak i uczniów, a jednocześnie na nie odpowiada. Przełamuje schematy i jest elastyczny – co do metod i form dydaktycznych.
Negatywne odczuwanie stresu pojawia się wówczas, gdy przy rozpoznaniu trudnej sytuacji stwierdzamy brak możliwości jej przezwyciężenia. Niezwykle niebezpieczny jest stres chroniczny powstający w wyniku ciągłego odczuwania napięcia oraz powtarzających się obciążeń. Człowiek ma wówczas poczucie, że nie kontroluje swojego życia i nie ma na niego wpływu.
Pierwszą i podstawową rolę w rozwijaniu naturalnej, wewnętrznej motywacji dziecka do poznawania świata i uczenia się pełnią rodzice. Ważne jest, by podtrzymywali tę naturalną tendencję do eksploracji poprzez towarzyszenie dziecku w tym procesie oraz podzielanie jego zachwytu nad otaczającą rzeczywistością.
Badania naukowe potwierdzają, iż najlepiej rozwinięci intelektualnie chłopcy mają ojców, z którymi spędzają dużo czasu; ich ojcowie stawiają przed nimi twórcze zadania bez nadmiernej kontroli nad nimi. Poza tym są w stosunku do synów przyjacielscy i zostawiają im dużą swobodę działania.
Człowiek jest powołany do istnienia z daru swego Stwórcy, chodzi więc o to, aby zrozumiał wielkość tego daru, aby go chętnie przyjął i zaakceptował. Chodzi o widzenie siebie możliwie realnie, z wadami ale i z talentami i możliwościami oraz o akceptację siebie samego, która jest w życiu bardzo ważna. Bez samoakceptacji podlega się skłonnościom do różnych kompleksów, urazów i nerwic.
Paradoksalnie, młodzi z jednej strony dążą do odrzucenia autorytetów i wartości sugerowanych im przez dorosłych, z drugiej zaś strony są bardzo spragnieni rozmów i spotkań z nimi. Nie zaufają jednak nikomu starszemu tylko dlatego, że jest starszy i dojrzalszy od nich, nie uszanują kogoś na innej podstawie niż własny wybór i decyzja.