Przegląd prasy

WYSZUKIWANIE - 211 WYNIKÓW

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 11 z 15 Następna strona Ostatnia strona

Potrzebny jest cud

Za tydzień przy grobie prymasa kard. Stefana Wyszyńskiego w Warszawie odbędą się uroczyste obchody 30. rocznicy jego śmierci

Z życia do życia

2 kwietnia 2005 roku Jan Paweł odszedł do domu Ojca

W liście z 11 czerwca 1846 r. św. Wincenty Pallotti zawarł wskazówki dla kardynałów biorących udział w konklawe po śmierci Grzegorza XVI. Święty zauważył: „Bóg bezpośrednio chce niektórych papieży, innym pozwala nimi być, a jeszcze innych tylko toleruje”. Dodał również: „Może się zdarzyć, że kardynałowie wybiorą papieża według woli Bożej, a może zdarzyć się i tak, że będzie to tylko papież według Bożego przyzwolenia”.

Po siedmiu latach zadziwiająco bogatego pontyfikatu

Gdy przewidywany pontyfikat stał się realną rzeczywistością następstwa po wielkim poprzedniku na stolicy św. Piotra, 19 kwietnia 2005 r. nazwał się pokornym pracownikiem na niwie. Mogło się więc wydawać, że pontyfikat nie będzie imponujący. Tymczasem po siedmiu latach jego trwania wszystko wskazuje na to, że po wielkim Janie Pawle II nastał wielki Benedykt XVI.

Więcej niż dotyk

Kult świętego nie sprowadza się do czczenia relikwii. Polega przede wszystkim na modlitwie o wstawiennictwo, próbie naśladowania. Inaczej stworzymy karykaturę: przychodzę do kogoś z wizytą, on chciałby ze mną rozmawiać, a ja całuję jego ubrania...

Bogu niech będą dzięki

W niedzielę 5 czerwca obchodzony będzie już czwarty Dzień Dziękczynienia. To okazja, by przypomnieć sobie, jak wielkie znaczenie ma proste słowo „dziękuję”.

Nie mur berliński, tylko Gniezno!

Nikt nie mógł tego przewidzieć. Jan Paweł II mówił, i z tym się nie krył, że przyjeżdża, aby dać satysfakcję narodowi polskiemu. Był przekonany, że ten naród – tak głęboko zakorzeniony w wierze – zasługuje na wizytę papieża. Niedziela, 7 czerwca 2009

Wadowice zapraszają

Tu wszystko się zaczęło – mówił Jan Paweł II podczas pielgrzymki w 1999 r., żartobliwie wspominając Wadowice z czasów młodości. Efekt tych słów był natychmiastowy. W miasteczku, wcześniej będącym nieco w cieniu Krakowa i sąsiedniej Kalwarii Zebrzydowskiej, rozpoczął się pielgrzymkowy boom

Gdy Rubikon został przekroczony

Pozostaje już tylko czekać na stwierdzenie autentyczności cudu za jego wstawiennictwem – i droga do spełnienia się pamiętnego zawołania w dzień pogrzebu: „Santo subito!” staje otworem. Niedziela, 31 stycznia 2010

Świadek świętości Papieża Polaka

Szanował każdego człowieka, jego pracę, rodzinę. Tę postawę można było dotknąć ręką. To było namacalne podczas wszystkich podróży, kiedy spotykał się z osobami, które chciały z nim rozmawiać. Często czynił to poza protokołem, przekraczał nieraz strefę bezpieczeństwa. Najważniejszy dla niego był zawsze człowiek.

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 11 z 15 Następna strona Ostatnia strona