Przegląd prasy

WYSZUKIWANIE - 1501 WYNIKÓW

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 9 z 13 Następna strona Ostatnia strona

Czy męczennicy mogli być szczęśliwi?

„Podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa.(…) Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życieˮ (Łk 21, 12-13. 18-19).

Do miasta Boga

Bóg ma moc stwarzać na nowo. To, co dobre i wartościowe na ziemi, będzie w niebie miało nową postać (Ks. Grzegorz Ryś) Tygodnik Powszechny, 2 listopada 2008

Fenomen ks. Dolindo

Kiedy padał deszcz, ks. Dolindo wychodził na miasto. Widząc na ulicy moknącą osobę, zapraszał ją pod swój parasol. Wspólna droga stawała się okazją do rozmowy, która rodziła zaufanie i przekształcała się w spowiedź. A kiedy grzechy były naprawdę ciężkie, ks. Dolindo obejmował penitenta i mówił: „Jesteś dobrym człowiekiem, nie wiem, czy ja miałbym tyle odwagi, by wyznać winy”.

Europa jutra

W wielu europejskich krajach, gdzie chrześcijanie są jeszcze większością, demokratycznie wybrane władze już zakazują głoszenia wybranych fragmentów prawdy objawionej w Biblii. Wszystko po to, by nie psuć dobrego samopoczucia tym, którzy żyją wbrew prawdzie. Idziemy, 26 października 2008

Przystań człowieka wierzącego

Istotnym elementem dobrego funkcjonowania duszpasterstwa parafialnego jest dobrze zorganizowane biuro parafialne. W pewnym sensie w biurze parafialnym jak w soczewce skupia się całe życie parafianina. Przewodnik Katolicki, 3 maja 2009

Cuda Michała Archanioła

Doreen Virtue jest psychologiem, ale odnalazła swoją niszę jako „jasnowidząca, zajmująca się królestwem aniołów”. Jak twierdzi, zdolność widzenia dobrych duchów odkryła u siebie już jako dziecko.

By nie umilkło słowo Boże

Z chrześcijaństwem Wietnam po raz pierwszy zetknął się na początku XVI wieku. Europejczyk, o brzmiącym z hiszpańska imieniu Ińigo, przybył do Wietnamu w 1533 roku i rozpoczął w tym rolniczym kraju pracę misyjną, kontynuowaną i rozwijaną później przez dominikanów i jezuitów. Życie Duchowe, 51/2007

Piękne jak odrodzona dusza

„Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie, Król izraelski” – takimi okrzykami zebrane przy drodze tłumy witały Jezusa wjeżdżającego do Jerozolimy i wymachiwały na Jego cześć gałązkami palmowymi. Przyniesiono je na znak radości i triumfu. Było to typowe naówczas powitanie wodza – zwycięzcy. Tak użyty wobec Jezusa zwyczaj rzymski dał nazwę dzisiejszej Niedzieli Palmowej.

Dlaczego mamy słuchać biskupów?

Z reguły biskup pozostaje dla wiernych bezimienny, choć co niedziela słyszą jego imię w modlitwie eucharystycznej. Odległy jak Ziemia od Słońca, niedostępny, obwarowany słowami „audiencja”, „ekscelencja” czy „metropolita”. Kto by to rozumiał? Pytanie „po co nam biskupi” wywołuje najpierw konsternację i zmieszany uśmiech, potem chwilę milczenia, a na końcu niepewną odpowiedź, że ktoś musi jakoś organizacyjnie instytucję Kościoła ogarniać.