Zaklejanie okna uwięzionemu Prymasowi

Do 5 grudnia 1953 r. do Watykanu nadesłano aż 3187 petycji, telegramów i listów z żądaniem uwolnienia polskiego kardynała. Tak więc przez dwa miesiące dziennik watykański publikował na pierwszych stronach teksty telegramów przesyłanych na ręce Piusa XII. Ich kopie przekazane zostały do Centrali Duszpasterstwa Polskiego w Rzymie przy Via delle Botteghe Oscure (zob. „Duszpasterz Polski Zagranicą” nr 2/1954, s. 169).

Oto krótkie zestawienie liczbowe protestów, obrazujące skalę zainteresowania wolnego świata losami Prymasa Polski:

• przedstawiciele państw – 12

• kardynałowie – 74 (niektórzy kardynałowie przesyłali po kilka telegramów jako przełożeni różnych instytucji kościelnych)

• arcybiskupi i biskupi – 606

• kapituły katedralne – 34

• zakony i zgromadzenia męskie – 142

• zgromadzenia żeńskie – 269

• parafie – 697

• uczelnie – 115

• organizacje – 1207

I jeszcze wykaz przedstawicieli państw odległych od Polski, którzy przesłali telegramy do Ojca Świętego Piusa XII w imieniu własnych rządów i narodów:

• Joseph P. Walshe, ambasador Irlandii przy Watykanie i dziekan korpusu dyplomatycznego

• Ambasador Menchaca Aramburu w imieniu rządu i narodu Peru

• Frank Aiken, minister spraw zagranicznych Irlandii

• Juan Vicente Lecuna, ambasador Wenezueli

• Alfredo Galindo Quiroga, ambasador Boliwii

• Poselstwo Liberii przy Watykanie

• Pierre L. Liautaud, sekretarz spraw zagranicznych Haiti

• Minister Spraw Zagranicznych Salwadoru

• Ambasador Libanu

•Gubernator stanu brazylijskiego De Minas Gerais

• Federico Chaves, prezydent Paragwaju.

Na początku przytoczyliśmy relację z jednego z ważniejszych wieców w obronie uprowadzonego i uwięzionego Prymasa Polski. Tych spotkań było znacznie więcej. Nie odniosły oczekiwanego przez wszystkich rezultatu, niemniej dzięki nim cały wolny świat dowiedział się o prześladowaniu Kościoła w Polsce przez komunistów, którzy nie wahali się nawet  aresztować i uwięzić sługę Bożego Stefana Wyszyńskiego. Oficjalna nota dyplomatyczna, którą Kazimierz Papée jako ambasador Polski przy Stolicy Apostolskiej prawdopodobnie przesłał w imieniu Piusa XII do Warszawy, nie znalazła zrozumienia wśród polskiego rządu komunistycznego. Nie mamy potwierdzenia tego faktu w dokumentach, a znamy go jedynie z relacji osób trzecich.

Pierwsza część artykułu była opublikowana w „Niedzieli” nr 12, z datą 23 marca 2014 r.