Dobra Nowina na lato

Wioska Przystanku Jezus, znajdująca się na woodstockowym polu, jest widoczna z daleka dzięki ustawionemu w niej krzyżowi. Tam modlą się zarówno ewangelizatorzy, jak i uczestnicy festiwalu. Na znajdującej się obok scenie są przedstawiane inscenizacje ewangelizacyjne, muzyczne czy teatralne. Organizowane są też ewangelizacyjne seanse filmowe. Najważniejsze są jednak, jak przyznają uczestnicy Przystanku Jezus, indywidualne spotkania i rozmowy z konkretnym człowiekiem. Także i tu, kiedy część ewangelizatorów „idzie w pole”, inni czuwają przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Wiedzą bowiem dobrze, że ostatecznie to Bóg posługując się nimi, przemienia ludzkie serca. Przystanek Jezus to zresztą także, jak sama nazwa wskazuje, okazja, aby przystanąć, zatrzymać się przy Jezusie. A kto w tym roku nie będzie mógł przyjechać do Kostrzyna, jest zaproszony do grona Duchowych Przystankowiczów wspierających tę inicjatywę – odbywającą się od 27 lipca do 3 sierpnia – swoją modlitwą (szczegóły na www.przystanekjezus.pl).

Zapraszamy do Kołobrzegu

O wiele młodszą, ale także już ogólnopolską, inicjatywą ewangelizacyjną jest Przystań z Jezusem. Cztery lata temu bp Edward Dajczak, już jako ordynariusz koszalińsko-kołobrzeski, zaprosił ewangelizatorów do Kołobrzegu, aby podzielili się swoim świadectwem wiary z uczestnikami festiwalu muzyki elektronicznej, trance i house – Sunrise Festival. W ubiegłym roku na zorganizowaną po raz pierwszy z takim rozmachem Przystań z Jezusem przyjechało ponad sto osób z różnych miejsc Polski. – Nie tylko na Woodstocku, ale też i tutaj nie mogło nas zabraknąć. Również tu chcemy dawać świadectwo o Bożej miłości, która przemieniła nasze życie i może przemienić życie każdego człowieka, który się na nią otworzy – podkreśla odpowiedzialny za tę inicjatywę ks. Rafał Jarosiewicz, dyrektor diecezjalnej Szkoły Nowej Ewangelizacji. Także tu ewangelizatorzy są otwarci na rozmowy z uczestnikami festiwalu, zapraszają ich oraz odpoczywających w tym czasie w Kołobrzegu wczasowiczów na wspólną modlitwę czy koncerty. O wszystkich ich propozycjach informują ulotki rozdawane na ulicach i plażach podczas przechodzących przez miasto barwnych, radosnych i rozśpiewanych korowodów ewangelizacyjnych.

Przystań z Jezusem, odbywająca się w tym roku w dniach 21–27 lipca, rozpocznie się rekolekcjami, które poprowadzą siostry ze Zgromadzenia Uczennic Pana Jezusa Chrystusa z Teksasu, ewangelizujące na co dzień w Stanach Zjednoczonych. Dla ewangelizatorów przygotowano także propozycje różnorodnych warsztatów, m.in. muzycznych, aktorskich czy multimedialnych, mające im umożliwić poznanie sprawdzonych i skutecznych narzędzi ewangelizacyjnych (patrz www.przystanzjezusem.pl).

Od wsi do wsi

W diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej ewangelizatorzy wyruszają latem także na wieś. A towarzyszą im słowa św. Pawła: „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii” (1 Kor 9, 16). W czasie całych tegorocznych wakacji ekipy ewangelizacyjne, w skład których wchodzi ksiądz i ludzie świeccy oraz ewentualnie klerycy i siostry zakonne, odwiedzą osiem parafii. W każdej z nich spędzą oni tydzień (od niedzieli do niedzieli), docierając w kolejnych dniach do poszczególnych wiosek. Tam spotykają się z mieszkańcami i grupami duszpasterskimi zarówno na wspólnej modlitwie i rozmowach o wierze, jak i podczas odwiedzin w domach. Jest to również czas spotkań i zabawy z dziećmi czy odwiedzin chorych, a dzień kończy się Mszą św. i ogniskiem połączonym z Apelem Jasnogórskim. Tak mniej więcej, w dużym skrócie, wygląda Ewangelizacja Wiosek. Ma ona na celu rozbudzenie i pogłębienie ducha wiary mieszkańców wiejskich parafii oraz zachęcenie ich do większego zaangażowania we wspólnotę parafialną, także poprzez częstsze i bardziej świadome uczestnictwo w Eucharystii (więcej na www.miastopana.pl).

Liczy się radość ewangelizacji

Z kolei 30 lipca ze Szczańca, wsi koło Świebodzina w województwie lubuskim, wyruszy 23. Salezjańska Pielgrzymka Ewangelizacyjna (SPE) na Jasną Górę. To jedna z wielu pielgrzymek zmierzających w tym czasie do Czarnej Madonny, jednak dzięki swojemu zdecydowanie ewangelizacyjnemu charakterowi wyróżnia się spośród innych grup pątników. Jej 15-dniowa trasa, wiodąca m.in. przez Leszno, Twardogórę i Wołczyn, została wytyczona w taki sposób, by nie kolidowała z trasami innym pielgrzymek. Na ulicach i rynkach tych miejscowości pielgrzymi głoszą świadectwa swoich spotkań z Jezusem, śpiewając i modląc się wspólnie z mieszkańcami. Natomiast w miejscach noclegowych, zamiast odpoczywać po całym dniu wędrówki, spędzają czas z ludźmi, organizując koncerty piosenek religijnych czy zabawy dla dzieci, prowadząc Apele Jasnogórskie oraz czuwania modlitewne połączone z przedstawieniami i głoszeniem świadectw nawrócenia. Dla nich bowiem liczy się radość ewangelizacji, a nie to, by jak najszybciej dotrzeć do celu. Współtwórcą SPE jest salezjanin ks. Leszek Zioła, którego jeszcze jako kleryka zainspirowały słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II w 1991 r. w Częstochowie na VI Światowych Dniach Młodzieży: „Idźcie i głoście światu Ewangelię!”. – Rok później ruszyliśmy z niewielką grupą osób ze Szczańca, a już w kolejnym roku doświadczyliśmy owoców naszej ewangelizacji, kiedy na trasie przyłączały się do nas całe grupy młodych ludzi z miejscowości, w których poprzednio wypadały nam noclegi – wspomina ks. Zioła. Dziś w SPE bierze udział kilkuset młodych ludzi, a że pielgrzymka raz do roku to dla nich zdecydowanie za mało, narodziły się Salezjańskie Wspólnoty Ewangelizacyjne (www.swe.pl), gdzie mogą oni spotykać się i formować. – Ewangelizacja, „wychodzenie do ludzi” to podstawa, bo wspólnoty, które zamkną się jedynie w sobie, szybko „obumrą” – tłumaczy salezjanin.

„Radość Ewangelii napełnia serce oraz całe życie tych, którzy spotykają się z Jezusem” – przypomina papież Franciszek w swojej adhortacji o głoszeniu Ewangelii we współczesnym świecie. Zachęca jednocześnie nas wszystkich, wierzących, do dzielenia się tą radością, której sami już doświadczyliśmy, z innymi ludźmi. Ewangelizacja nie jest bowiem prowadzeniem żadnej sprawnie zorganizowanej propagandy religijnej ani narzucaniem innym naszej wiary. To po prostu dawanie świadectwa o Bożej miłości, której nie sposób zatrzymać tylko dla siebie.