W zajmowaniu się Biblią można wyróżnić dwa poziomy. Pierwszym jest czytanie, rozumienie i objaśnianie Biblii, która odzwierciedla określone uwarunkowania historyczne, geograficzne, społeczne, obyczajowe i religijne.
Drugi polega na odczytaniu jej przez biblistę jako człowieka osadzonego we współczesności i żyjącego wiarą Kościoła. eSPe 65/2003
SŁOWNICZEK TRUDNIEJSZYCH TERMINÓW- chrystologiczny – związany z chrystologią – działem teologii mówiącym o wierze Kościoła w Jezusa Chrystusa jako Boga i człowieka.
- diaspora asyryjska – diaspora oznacza Żydów mieszkających poza terytorium Palestyny. Asyria to starożytne państwo istniejące na terenach obecnego Iraku (część północna), które w I tysiącleciu przed Chrystusem stworzyło imperium nowoasyryjskie i w latach 732-720 przed Chrystusem podbiło Królestwo Izraela.
- judaizm hellenistyczny – Żydzi, wyznawcy judaizmu, żyjący w diasporze, którzy ulegli wpływom języka i kultury greckiej.
- Septuaginta – przekład Starego Testamentu z języka hebrajskiego na grekę. Prace nad nim rozpoczęto w III wieku przed Chrystusem w Egipcie
- mezopotamski – Mezopotamia (Międzyrzecze) – region leżąca między Eufratem a Tygrysem (tereny dzisiejszego Iraku).
- tradycje – przekazy ustne, następnie piśmienne, które znalazły się w księgach biblijnych.
wspólne materiały źródłowe [ksiąg biblijnych]
- wygnanie balilońskie – deportacja (a właściwie kilka deportacji) części ludności Judei do Babilonii w IV wieku przed Chrystusem.
Opracowano na podstawie Encyklopedii biblijnej, Wydawnictwa „Vocatio” (Warszawa 1999).
«« |
« |
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
» | »»