Dojrzałość szkolna

Współpraca z obojgiem rodziców

W rozmowie dotyczącej odroczenia powinni uczestniczyć oboje rodzice, a nawet babcia, jeśli ta ma wpływ na decyzje rodziców. Matce uczestniczącej w rozmowie trudno będzie przedłożyć argumenty usłyszane od nauczyciela innym członom rodziny. Rodzicom na spotkaniu należy przybliżyć pojęcie dojrzałości szkolnej i warunkujących ją czynników, tj. rozwoju umysłowego, społeczno-emocjonalnego i fizycznego. Rozmowa tylko z matką lub tylko z ojcem najczęściej bywa niewystarczająca. Proces wychowawczy i decyzje są udziałem obojga rodziców.

Znaczenie akceptacji decyzji

Podjęcie decyzji o odroczeniu przy wyraźnym sprzeciwie rodziców nie byłoby korzystne zarówno dla dziecka jak i dla szkoły. Rodzice sfrustrowani, wyrażający się przy dziecku negatywnie o szkole i nauczycielu, będą podważać w oczach dziecka autorytet nauczyciela i szkoły jako instytucji. Brak akceptacji decyzji o odroczeniu i mówienie o tej sprawie w obecności dziecka może spowodować u niego poczucie niskiej wartości (jestem gorszy, rodzice są ze mnie niezadowoleni, nie kochają mnie). Dobrze byłoby, aby rodzice zaakceptowali sytuację i nie wyolbrzymiali problemu, nie nastawiali dziecka na rozpoczęcie nauki. Istotna jest również postawa innych rodziców z grupy. Dlatego na zebraniu ogólnym z rodzicami nauczyciel mógłby przybliżyć wszystkim sprawę i argumenty odraczania. W decydującej rozmowie z rodzicami dyrektor szkoły powinien wspierać nauczyciela w argumentacji.

Dziecko nie ma sobie „jakoś” poradzić, tylko ma wykazywać się pewną samodzielnością w wykonywaniu zadań. Jeśli tak nie jest, to umęczeni są rodzice, dziecko, a nauczyciel klas I-III ma słuszne odczucie, że dziecko powinno być odroczone w klasie „0”.