Przygotowanie darów

przygotowanie na spotkanie z Jezusem w czasie Przeistoczenia

Spotkanie z Jezusem wyrasta z ofiary, z oddania Mu naszych serc. Jest to najlepsze przygotowanie na moment Przeistoczenia i do Komunii św. W prostocie i jedności serca wszystko powinno należeć do Boga, albowiem wszystko pochodzi od Niego. Każdy dar jest prezentem Boga, o ile nawet jest owocem ludzkiej pracy. My zaś możemy i powinniśmy wszystkie te dary z powrotem składać Bogu w ofierze.

Naszą ofiarę Bogu powinniśmy składać z radością: nasze ciało (serce, mózg, oczy, uszy, nasze zmysły, naszą płciowość itd.), naszą duszę (to, co świadome i nieświadome, przeszłość, obecność i przyszłość, czas, nasze dobre czyny, nawet naszą zawodność, nasze cierpienia i krzyże, radości, miłość itd.), naszych bliźnich (rodzinę, sąsiadów, kolegów i koleżanki z pracy, przyjaciół i „wrogów”), naszą własność (ubranie, mieszkanie, auto, pieniądze, wiedzę, talenty i zdolności).

Wszystko powinno z miłości należeć do Boga. Może to być oczywiście przez nas używane, ale w duchu i według woli Bożej. Wtedy z czystym sercem możemy śpiewać: „O Boże, przyjmij dary, których nam w swojej dobroci użyczyłeś. Weź wszystko, co mamy, dla swojej chwały. Przygotuj nasze serca, abyśmy godnie spełniali ofiarę bez końca, w której sobie upodobałeś”.

Darami ofiarnymi są nie tylko chleb i wino, które przynosimy Bogu, aby zostały przemienione, lecz także my sami powinniśmy być darem, codziennie od nowa w miłości, służącym chwale i uwielbieniu Boga. Na ofiarowanie możemy Panu przynieść również trud naszej pracy.

najcenniejszy dar

Najwspanialszym i największym darem, największą ofiarą jest ta złożona z własnego życia, tak jak to uczynił dla nas Jezus. Całe Jego życie było przygotowywaniem się na ten ostatni akt oddania, którego dokonał na krzyżu i który jest ponawiany, tyle że w bezkrwawy sposób, w czasie Mszy św. Mowa o tym w Liście do Hebrajczyków, we fragmencie odnoszącym się do Jezusa: „Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie.

Wtedy rzekłem: Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże” (Hbr 10,5-7). Dar ofiarny, będący złożeniem siebie samego w ofierze – jak w przypadku Jezusa – dokonuje się przez przygotowanie w wielu małych krokach i ofiarach codziennego życia. Stąd przygotowanie darów ofiarnych oznacza także przyniesienie z sobą na Mszę św. dzieł miłości, różnych ofiar i wyrzeczeń!