Z ziemi włoskiej do Polski

Focolari, Comunione e Liberazione i Wspólnota św. Idziego to przykłady ruchów religijnych, które przywędrowały do nas z Włoch. W nasz katolicyzm wnoszą spontaniczność, entuzjazm, wrażliwość na piękno, na Boga i na człowieka. Ale czy uda się im zachęcić nas do udziału w życiu publicznym lub podejmowania międzynarodowych inicjatyw pokojowych i społecznych? To też jest „znakiem firmowym” włoskich ruchów.

Focolari

Najwcześniej, bo już w latach 60. do Polski (poprzez NRD!) dotarli przedstawiciele Ruchu Focolari, nazywanego też Dziełem Maryi. W lecie 1969 r. w Zakopanem zostało zorganizowane pierwsze spotkanie rekolekcyjne nazywane „Mariapoli", w którym wzięło udział ok. 50 osób, głównie z archidiecezji krakowskiej. Ruchem bardzo interesował się i podobno do niego należał przyjaciel kard. Karola Wojtyły młody inżynier Jerzy Ciesielski, sługa Boży, który zginął tragicznie wraz z dwójką dzieci w Egipcie w 1970 r. O charyzmacie Focolari powiedział, że "jest to tak autentyczna miłość, że gdy się z tym spotka nie można przejść obojętnie ".

Dzieło rozwinęło się wraz z przybyciem do Polski dwojga włoskich lekarzy. Focolari żeńskie istnieje od 1974 r., gdy w przychodni w Nowej Hucie w Krakowie rozpoczęła pracę Anna Fratta. W 1979 r. włoski anestezjolog Roberto Saltini (od 2004 r. – także ksiądz) dostał etat w Ośrodku Mikrochirurgii i Replantacji Ręki w Trzebnicy k. Wrocławia. To on dał początek męskiej wspólnocie Focolari we Wrocławiu. Obecnie wspólnoty żeńskie znajdują się w Warszawie, Krakowie, Lublinie i Poznaniu, a męskie – w Warszawie, Lublinie i Katowicach.

– W strukturach ruchu w Polsce są 2 tysiące osób, ścisły kontakt utrzymuje ok. 4 tysięcy, a 12 tysięcy to nasi sympatycy, do których dociera Słowo Życia – zdanie z Ewangelii z komentarzem duchowo-teologicznym, które ma być programem życia w danym miesiącu. Focolarynami jest też kilkudziesięciu księży rozproszonych po całej Polsce. Na Śląsku istnieją dwa Focolari kapłańskie – tworzą je w jednej parafii księża żyjący duchowością ruchu, oczywiście za zgodą miejscowego ordynariusza – podaje podstawowe dane Lidia Obojska, redaktor naczelna dwumiesięcznika ruchu „Nowe Miasto”. Nie ukrywa też, że Focolari cieszy się dużym wsparciem ze strony niektórych polskich biskupów, zwłaszcza biskupa płockiego Piotra Libery, arcybiskupów: z Katowic – Damiana Zimonia; z Lublina – Józefa Życińskiego; z Opola – Alfonsa Nossola oraz przewodniczącego Konferencji Episkopatu – Józefa Michalika.

W 1996 r. w Trzciance, niedaleko Siedlec, na terenie użyczonym przez KUL, powstało pierwsze w Polsce miasteczko Ruchu Focolari – Mariapoli Fiore. Jego mieszkańcy – kilkadziesiąt osób – to przedstawiciele wszystkich stanów Kościoła: fokolaryni konsekrowani, którzy pracują we własnych zawodach (są tu m.in. prawnicy, architekci, nauczyciele akademiccy); fokolaryni wolontariusze, którzy mają rodziny oraz ksiądz „fokolaryn” posługujący całej wspólnocie i prowadzący Szkołę Wspólnoty.