Człowiek instynktownie szuka szczęścia – pragnie być szczęśliwym – jest to jedno z jego najważniejszych pragnień, wpisanych głęboko w ludzką naturę. Gotów jest wiele poświęcić, podjąć nawet ogromne wyrzeczenia, byle tylko być szczęśliwym. Osiągnięcie szczęścia jest kluczowym marzeniem w życiu każdego człowieka. Cywilizacja, 25/2008
New Age jest zjawiskiem wyrażającym potrzebę religijną w postmodernistycznym świecie, a sprzeciw wobec przeszłości, dawnych tradycji religijnych idzie tu w parze z totalnym ubóstwieniem teraźniejszości: religią bez dogmatów, moralności, instytucji, bez Boga i bez łaski. New Age kreowany i prezentowany jest jako alternatywa dla chrześcijaństwa i innych wielkich religii świata, jako wspaniała religia współczesnego, postępowego człowieka.
New Age – to „nowy” sposób postrzegania świata, swoiście utopijny, wrogi chrześcijaństwu, łączący w jedno mistycyzm Wschodu ze współczesną psychoanalizą i nauką. New Age w podzielonym skonfliktowanym i walczącym ze sobą świecie jawi się jako ostoja szczęścia i pokoju, która za cel stawia sobie wprowadzenie ludzkości na wyższy stopień ewolucji poprzez uświadomienie jej własnej boskości i wielkości (nieskończoności), która jest źródłem szczęścia i sukcesu człowieka.
Szczęście człowieka jest ściśle określone i zapisane w gwiazdach, kartach, w odwiecznym prawie kosmosu (wszechświata): każdy ma z góry ustalone przeznaczenie, dlatego zadaniem człowieka jest jedynie odkrycie go, zaakceptowanie i podporządkowanie się temu, co wybrał (przygotował) dla niego „ślepy los”.
Wg New Age, każdy człowiek może znaleźć się u szczytu sławy – może czuć się spełnionym i bez reszty szczęśliwym. New Age nie jest religią posiadającą stałe wierzenia i dogmaty. Nie jest też żadnym kultem ani filozofią, choć korzysta z elementów różnych religii i systemów filozoficznych oraz operuje określonym (postmodernistycznym) sposobem myślenia i wizją człowieka, nie jest nauką, choć nieustannie się do niej odwołuje.
New Age nie jest filozofią, choć także często powołuje się na różnych myślicieli, czerpie równocześnie z wielu systemów filozoficznych, próbując wypracować metodę wspólną dla każdego światopoglądu. Zapożycza to, co najlepiej nadaje się do potwierdzenia i ugruntowania własnych poglądów lub potwierdzenia własnej wiedzy w danym temacie (uwiarygodnienia siebie: pokazania, że posiada cudowną receptę na życie, potwierdzenia, że jest mistrzem życia, który może spełnić to, co obiecuje). Implikuje tym samym pewną ukrytą filozofię: charakterystyczny dla siebie sposób pojmowania świata i człowieka – drogę postrzegania i wyjaśniania wszystkiego.
New Age jest ruchem pseudoreligijnym, prądem kulturowym, ale przede wszystkim poszukiwaniem nowego stylu życia opartego na nowej moralności i nowym myśleniu, dostosowanym do potrzeb dzisiejszego człowieka, któremu oferuje to, czego ten najbardziej pragnie i za czym nieustannie tęskni – obiecuje życie nieskrępowane żadnymi zakazami i ograniczeniami. Stanowi mieszaninę różnych religii (buddyzmu, hinduizmu, chrześcijaństwa), filozofii Wschodu, wierzeń, osiągnięć świata nauki (np. psychologii, psychiatrii czy astrofizyki) oraz rozmaitych poglądów, na których opiera i z których czerpie recepty na lepsze i szczęśliwsze życie.
Posiada dość luźną strukturę – jest po prostu siecią licznych luźno ze sobą powiązanych organizacji i jednostek, połączonych jedynie przez wspólne cele i wartości oraz metody ich realizacji i przekazu. Znajdziemy w nim również elementy magii, spirytyzmu, mitów, ekologii itp.; jest tak ukształtowany, że każdy może znaleźć w nim coś dla siebie i dorzucić coś od siebie.
New Age spoczywa jakby na trzech filarach. Są nimi okultyzm, psychotechniki, naturalizm. Ideologia Ery Wodnika jest nową wersją okultyzmu w przebraniu naukowym i ekologicznym. Dlatego ruch ten magii, wróżbiarstwu, astrologii przypisuje ogromne znaczenie.
Ruch New Age rozwija się w dwóch głównych kierunkach: okultystycznym (wiara w reinkarnację, wróżby, astrologię, talizmany, magię itp.) oraz humanistycznym (psychoanaliza, kursy rozwijające umysł, zdolności uczenia się itp.)
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
O św. Stanisławie Kostce rozmawiają jezuiccy nowicjusze z Gdyni: Marcin, Szymon, Jakub i Mateusz
O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa.