Stańmy po stronie Zwycięzcy

Chcesz zdezerterować.

Codziennie mam takie myśli. Ja widzę czasy ostateczne, demona, który działa ze straszliwą mocą, i chce mi się płakać. Można walczyć, albo można się schronić jeszcze na jakiś czas, to taka pokusa. Bo tu jest jak u Tolkiena: to jest Mordor, tu dzisiaj rządzi Sauron – diabeł znowu się pokazał i chce zniszczyć wszystko, co jest dobre i – tak jest napisane w powieści – zielone.

Ale jak śpiewa Kazik Staszewski, „przecież wiemy, kto zwycięży, stańmy po stronie zwycięzcy”. Chcę stać po stronie prawdziwego Zwycięzcy.

Życie w perspektywie śmierci to dla Ciebie ciągła walka o zbawienie?

Już dawno jesteśmy zbawieni.

Ale wciąż możemy wybrać.

Uważam, że Chrystusowi wystarczy tylko słowo „tak” – Maryja powiedziała Bogu fiat, nic więcej. Wystarczy tylko chcenie, bo upadamy z natury, ale zbawienie rozgrywa się poprzez serce: człowiek pragnie, to wystarczy.

I nie boisz się o swoje zbawienie?

W jakim sensie? Że ktoś mi je zabierze?

W takim, że przyjdzie cierpienie, które Cię zupełnie odsunie od Boga.

Ale to może nastąpić w każdej chwili. Tylko że żyję tu i teraz. Pewnie, że mogę się zastanawiać, czy przyjdzie takie cierpienie. Ale czy ja w ogóle będę jutro żyć?

Jestem człowiekiem, więc nie ręczę za siebie – dzisiaj mówię, teraz, o godzinie 11.32, że Jezus Chrystus jest moim Panem. I to wszystko, co mam do powiedzenia. Za to, co będzie o 11.50, już nie ręczę. W tej chwili chcę żyć radością perspektywy zmartwychwstania.

Ale głębiej w nas wrosła Droga Krzyżowa niż Zmartwychwstanie.

Swoje życie opieram na tym, że Chrystus zmartwychwstał. Wystarczy, że próbuję w to wejść choćby samą myślą, i czuję radość. Dlatego daleko mi od jakiegokolwiek postu, chociaż rozumiem i uznaję jego sens. Św. Paweł mówi: „nic innego, tylko nieustannie się radujcie”. Nieustannie! Myślę o tym i chce mi się cieszyć, śmiać, pić wódkę, palić papierosy, tańczyć, spraszać gości, siedzieć z nimi i opowiadać dowcipy – bo Chrystus zmartwychwstał! ­