Jak śpiewać?

– Trzeba śpiewać co się czuje – włącza się Jakub Tomalak. – Tym można ludzi zarazić. Pieśń liturgiczna ma olbrzymią moc ewangelizacji; sama w sobie. A chorał jest obecny, choćby jako pierwszy głos w pieśniach polifonicznych. Pawle – choćby Twój „Magnificat”…

– Tak, to VI ton chorałowy – przyznaje się kompozytor.

Wśród uczestników pojawia się też wątpliwość, czy warto stosować

nowoczesne aranżacje dawnych utworów?

– Opracowałem „U drzwi Twoich stoję Panie”, które bardzo podoba się Pawłowi Bębenkowi, ale... Mam wyrzuty sumienia – mówi, wywołując salwę śmiechu Sławek Witkowski. – Ponieważ pieśń ta jest piękna sama w sobie i nie trzeba jej dodawać żadnych głosów.

– Jednak pieśni tradycyjne śpiewane przez nasze babcie – zauważa Katarzyna – ubrane w ciekawą szatę harmoniczną, zaśpiewane przez profesjonalnych śpiewaków mogą być bardzo atrakcyjne.

– Owszem, i ktoś – kontynuuje myśl Witkowski – może zauważyć, że babcie śpiewają to samo i odkryć urodę samych tych melodii. Jednak dla mnie, choćby z powodów muzycznych, ideałem jest śpiewanie bez dodatków. Na Zachodzie zatraciliśmy tę muzyczną wrażliwość, otworzyliśmy się na polifonię i słuchamy współbrzmień, nie potrafimy zachwycić się samą linią.

– Nowoczesne aranżacje – zauważa organista z Kalisza – nie są zazwyczaj zbyt dobre, szczególnie, gdy są udziwnione, ale np. zespół Saruel: śpiewają nowocześnie, ale nie zmieniają melodii, wiele osób może się dzięki temu wciągnąć, docenić „Kto się w opiekę” albo „Kiedy ranne” i inne pieśni, to może pomóc.

Od teoretycznych rozważań abstrahuje Paweł Bębenek: – Gdy patrzę na swoją ingerencję w monodię... mam nadzieję, że macie takie odczucie: staram się ingerować w taki sposób, by włączający się nie przeszkadzali pierwszemu głosowi. Ale, żeby też mieli frajdę, że mogą w trochę inny sposób zaśpiewać, i nadal brać udział w całości. Wszyscy jesteśmy artystami, jeśli jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo, to także do kreatywności – zachęca na koniec.

Pytań rodzi się jeszcze wiele, ale żeby je zadać, trzeba wybrać się na kolejne warsztaty i spotkać tych ludzi na żywo. Okazji nie brakuje.