Święta, a nie wyświęcona

Wszystkiemu winny klerykalizm

Chęć wyświęcania kobiet może wypływać również z zupełnego spłycenia sakramentu kapłaństwa. Coraz rzadziej jest on rozumiany jako specyficzne powołanie, niezasłużony dar czy łaska zgodnie ze słowami Jezusa Chrystusa: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem” (J 15, 16a). Problem tkwi także w postrzeganiu Kościoła tylko jako grupy ludzi w sutannach. Rzadko myślimy, że to każdy z nas z osobna współtworzy Wspólnotę, że Kościół to „my”.

– W klerykalnej wizji Kościoła ksiądz jest wszystkim – proboszcz jest skarbnikiem, pasterzem, budowniczym. Brakuje mu jednak czasu na realizowanie swojego podstawowego zadania – bycia duszpasterzem. Wiemy, jak trudno znaleźć dziś stałego spowiednika czy kierownika duchowego. Natomiast mamy kapłanów teologów, publicystów, polityków, inżynierów. Wszystkie te funkcje mogą być przejęte przez świeckich – mówi o. Kupczak.

„Kobiety, które pragną otrzymać święcenia kapłańskie, na pewno pragną służyć Chrystusowi i Kościołowi” – czytam w deklaracji Inter insigniores. Każdy człowiek, niezależnie od płci czy stanu cywilnego, bogactwa czy pełnionej funkcji społecznej, jest powołany do realizowania się w powszechnym kapłaństwie. I kobiety, i mężczyźni powinni dawać świadectwo, ofiarowując swoje życie Bogu. Świeccy mają wielką rolę do odegrania w Kościele. Wiele z tych zadań nie zostało jeszcze nawet odkrytych. Jan Paweł II powtarza za Kongregacją Nauki Wiary: „Święta Matka Kościół ma nadzieję, że chrześcijańskie kobiety w pełni uświadomią sobie wielkość swojej misji; mogą one odegrać dziś bardzo ważną rolę w odnowie i humanizacji życia społecznego, jak również przyczynić się do odnalezienia przez wiernych prawdziwego oblicza Kościoła”.

*

Ordynacja kobiet w różnych wyznaniach chrześcijańskich

Oprócz Kościoła katolickiego ordynacji kobiet stanowczo sprzeciwia się Cerkiew Prawosławna, konserwatywne Kościoły protestanckie (np. staroluteranie) i starokatolickie (np. Kościół Polskokatolicki). Kobiety są ordynowane w Kościołach ewangelickich (np. luteranie, kalwini, metodyści) i ewangelikalnych (np. baptyści). Dopuszczenie kobiet do urzędu duchownego w Kościołach protestanckich związane jest z faktem, że wspólnoty te nie uznają sakramentalnego charakteru święceń kapłańskich. Poważniejszym problemem teologicznym jest fakt wyświęcania kobiet w niektórych Kościołach starokatolickich (np. Kościół Katolicki Mariawitów) i anglikańskich, gdyż święcenia mają tam charakter sakramentalny, a same Kościoły zachowują sukcesję apostolską, czyli nieprzerwaną ciągłość władzy i święceń od apostołów.