Dar Boga dla naszych czasów

Ks. inf. Ireneusz Skubiś: – Kim jest dla Siostry św. Faustyna?

S. Elżbieta Siepak ZMBM: – Najkrócej mówiąc – darem Boga dla naszych czasów, darem Boga dla mnie osobiście. Jest to dar niezwykle bogaty, bo zawiera w sobie nie tylko przykład świętości życia, drogi do zjednoczenia z Bogiem, ale także prorockie orędzie o miłości miłosiernej Boga do człowieka. S. Faustyna odkryła przede mną w nowym świetle biblijną prawdę o miłosierdziu Boga.

Jej „Dzienniczek” jest bowiem doskonałym komentarzem do Pisma Świętego, ukazującym tę prawdę wiary przez pryzmat doświadczenia mistycznego – dlatego czyni to z taką mocą i w sposób niezwykle przekonujący. Jest to prawda o Bogu żywym, obecnym w życiu człowieka, będącym bliżej niż drugi człowiek, bo zamieszkującym w jego sercu.

S. Faustyna uczy, nie tylko mnie, kontemplacji Boga w codzienności, żywego dialogu, jaki dokonuje się w naszym życiu z Ojcem Niebieskim, postawy zawierzenia wobec Niego oraz piękna i bogactwa chrześcijańskiego miłosierdzia. Ojciec Święty Benedykt XVI powiedział o niej, że „dzięki sile swojego duchowego życia ukazała w pełnym świetle – i to właśnie w naszych czasach, które poznały okrucieństwo oficjalnych ideologii – nowość przesłania chrześcijańskiego”.

Ta nowość przesłania, która polega na tym, że w centrum swojego życia postawiła s. Faustyna tajemnicę miłosierdzia Bożego, jest fascynująca. Ona mnie urzeka, bo pozwala w świetle Bożej miłosiernej miłości patrzeć nie tylko na swoje życie, ale także dostrzegać jej przejawy w dziejach świata i ukazywać perspektywy nadziei w każdej sytuacji.

– Czy istnieją szczególne więzi między Siostrą a tą niezwykłą świętą – Sekretarką Jezusa Miłosiernego?

– Czuję się bardzo związana ze św. Faustyną, i to na wiele sposobów. Pan Bóg powołał mnie do tego samego Zgromadzenia, w którym żyła i zmarła Sekretarka i Apostołka Jezusa Miłosiernego. To nie przypadek. Z tego tytułu czuję się wezwana do jej szkoły duchowości i udziału w jej misji głoszenia światu orędzia Miłosierdzia nie tylko poprzez media, ale i w codziennych kontaktach z ludźmi. Każdego dnia modlę się do niej, proszę ją o wstawiennictwo u Boga, bym mogła dobrze wypełniać te zadania.

Mogę powiedzieć, że czuję jej dyskretną obecność, namacalną pomoc w sprawach duchowych i w pracach, które mam do spełnienia. Jej wstawiennictwu – jak sądzę – zawdzięczam nie tylko tak spektakularne cuda, jak uzdrowienie z choroby raka, ale przede wszystkim pomoc i prowadzenie w życiu. Obiecała, że po śmierci więcej będzie mogła u Pana Boga „załatwić” i słowa dotrzymuje.

– Czy ma to także przełożenie na Zgromadzenie i na poszczególne siostry?

– S. Faustyna miała wpływ nie tylko na poszczególne siostry, i to już za swego ziemskiego życia, świadczą o tym wspomnienia pozostawione w naszym archiwum – ale także na całe Zgromadzenie, które stopniowo od czasu II wojny światowej zaczęło wypełniać zadania wynikające z jej posłannictwa głoszenia światu miłosiernej miłości Boga.

Posłannictwo św. Faustyny, budując na tym, co było od początku istnienia Zgromadzenia, zmieniło jego życie i misję. Doceniając jej rolę w życiu duchowym i misji całej wspólnoty zakonnej, charyzmat, jaki przez nią Bóg dał naszemu Zgromadzeniu i Kościołowi, 25 sierpnia 1995 r. jej macierzyste zgromadzenie – Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia uznało ją za swą duchową współzałożycielkę. Dzisiaj siostry na różne sposoby niosą światu dar orędzia Miłosierdzia: poprzez świadectwo życia, dzieła miłosierdzia, słowa i modlitwę. Wspierane są w tej misji przez Apostołów Bożego Miłosierdzia zrzeszonych w Stowarzyszeniu „Faustinum”.