Chcę przystąpić do ołtarza Bożego

Obrzędy wstępne Mszy Świętej

Gdy przestępujemy przez próg kościoła, nasze spojrzenie najczęściej pada na ołtarz i krzyż. Na ołtarzu podczas każdej Eucharystii jest obecny Pan Jezus. Przy nim gromadzi On swoich wiernych. Na ołtarzu oddaje się ponownie w miłości Ojcu i nam – jak wtedy na krzyżu – na odpuszczenie grzechów.

Ołtarz – symbol Chrystusa

Na początku mszy świętej kapłan, po przyklęknięciu przed Najświętszym Sakramentem, zwraca się w milczeniu i z głębokim szacunkiem ku ołtarzowi i całuje go. Ołtarz wskazuje na Chrystusa. Co więcej, jest tutaj Jego symbolem. Chrystus w pojęciu nowotestamentalnej ofiary jest Ołtarzem, Kapłanem i Barankiem ofiarnym. Także krzyż jest określany jako ołtarz.

Przy poświęceniu ołtarza kapłan wypowiada następującą modlitwę: „Boże, niebieski Ojcze, Twój Syn, który zamieszkał pośród nas, wydał się za nas na ołtarzu krzyża”. We wprowadzeniu do Mszału znaczenie ołtarza jest przedstawione w następujący sposób: „Ołtarz, na którym pod sakramentalnymi znakami jest uobecniana ofiara krzyżowa, jest także stołem Pańskim, przy którym ma udział lud Boży uczestniczący wspólnie we mszy świętej. On jest zarazem centralnym miejscem dziękczynienia, które w sprawowaniu Eucharystii jest punktem kulminacyjnym”. W modlitwie psalmów ołtarz staje się symbolem samego Boga:

„I przystąpię do ołtarza Bożego,
do Boga, który jest moim weselem.
Radośnie będę Cię chwalił przy wtórze harfy,
Boże, mój Boże!
Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo,
i czemu jęczysz we mnie?
Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać:
Zbawienie mego oblicza i mojego Boga” (Ps 43,4-5).

Bardzo ważne jest to, by dobrze rozpocząć mszą świętą. Kto ją dobrze – to znaczy sercem i w skupieniu – rozpocznie prawdopodobnie, będzie mógł w niej całej dobrze uczestniczyć i dobrze ją przeżyć. Teraz, gdy kapłan całuje ołtarz, każdy z uczestniczących w nabożeństwie powinien w swoim duchu i sercu uczynić to samo.