Moje pierwsze spotkanie ze świętym Janem z Kęt, naszym parafianinem, patronem naszej parafii, miało miejsce ponad 50 lat temu. Przy jego grobie słuchałem kazania księdza Józefa Tischnera, a mówił on wtedy o bardzo silnym ataku na Kościół i ludzi Kościoła. Stwierdził m.in., że gdyby Chrystus żył w dzisiejszych czasach to nie pozwolono by mu głosić Ewangelii przez trzy lata tylko wykończono by go w trzy miesiące. Podobnie było i z Janem z Kęt.
Kim jest Asmodeusz wspomniany w Księdze Tobiasza? Czy istnieją gdzieś jeszcze informacje o tym demonie?
15 listopada pojechałam do szpitala. Dorota miała łzy w oczach. Okazało się, że lekarka powiedziała jej, że został zdiagnozowany guz głowy trzustki. Kiedy wróciłam do domu za-dzwoniłam do syna, który jest lekarzem. To co powiedział wstrząsnęło mną – to koniec, to kwestia pół roku. W takim strasznym nastroju poszłam na powitanie figury Św. Michała Archanioła w mojej parafii Matki Pięknej Miłości na warszawskim Tarchominie.
„Żołnierz będący pod władzą, niech nie zabija człowieka. Jeśli mu nakazują, niech nie wypełnia tego i nie przynosi klątwy. (…) Katechumen lub chrześcijanin, który pragnie zostać żołnierzem, niech będzie wyłączony, gdyż zlekceważył Boga”.
Ostatnio pisałem na temat Vassuli Ryden, poddając w wątpliwość prawdziwość jej przekazów od anioła Daniela, czy Jezusa. Dodam jeszcze, iż wspomniana Vassula jest gorliwą propagatorką objawień w hiszpańskiej wiosce Garabandal. Jak w swych pismach przekonuje – Jezus wraz z Maryją mieli blisko 50 razy wypowiadać się na temat Garabandal, błogosławiąc widzących i upominając się o uznanie przez Stolicę Apostolską prawdziwości tych wydarzeń. Matka Boska miała nawet osobiście apelować do Vassuli by ta: „uświęciła to miejsce”. Także Chrystus potwierdził te słowa Maryi mówiąc wprost do Vassuli: „Razem, Vassulo, razem, Ty i Ja, uświęcimy Garabandal. Miejsce to jest święte, odkąd Moja Matka i Ja objawiliśmy się tam”.
Krzątając się wokół maleńkiej drewnianej trumienki, przepełnione bólem zakonnice z trudem czyniły przygotowania do pogrzebu. Z żalem i smutkiem spoglądały raz po raz na bladą twarzyczkę Marii Anieli, zanosząc w duchu gorące modlitwy za dziecko, które po stracie rodziców zmarło ze zgryzoty. Wtem murami zakonu wstrząsnął ogłuszający pisk. Podwinąwszy habity, obie zakonnice rozpaczliwie rzuciły się do ucieczki. Dziewczynka otworzyła oczy.
Nadali synowi imię na pamięć Norwida i Baczyńskiego. A ten, choć mówi dzisiaj o nim cała Polska, nie poszedł jednak w ślady swych patronów. Z rodzicami Mistrza Świata w skokach narciarskich na dużej skoczni, Kamila Stocha, rozmawiali kl. Łukasz Kita CSMA i kl. Kamil Kędzior CSMA.
Jako diakon w czasie praktyki w Krośnie uczyłem w przedszkolu. I tam od dzieci pięcioletnich kilka razy słyszałem: „nie mam czasu”. Zwrot, który obijał się im o uszy niemal każdego dnia. Tak mówili rodzice, wychowawczynie w przedszkolu. Stał się częścią życia i powszechną wymówką. Ba, jeśli ktoś mówi, że ma czas, to jakby był niedzisiejszy. I ja spóźniłem się z tekstem do tego numeru tłumacząc się brakiem czasu. Takie czasy.
Czytając Biblię można odnieść wrażenie, że wśród aniołów są wyłącznie mężczyźni. A czy istnieją także żeńskie odmiany aniołów, a więc anielice? W historii sztuki taki sposób przedstawiania aniołów niewątpliwie zaznaczył swą obecność, ale czy są ku temu jakieś podstawy biblijne?
Niewielu chyba kapłanów w naszym kraju miało okazję obserwować z bliska tak wiele dokonanych za wstawiennictwem św. Michała Archanioła łask i darów. Czy peregrynacja figury Anielskiego Wodza stanie się okazją do rozlania tych łask wśród wiernych w polskich parafiach? Dlaczego w ogóle te odwiedziny są dla nas tak ważne? I co zrobić by nie zmarnować ich owoców? Na te wszystkie pytania spróbował odpowiedzieć ks. Henryk Skoczylas CSMA.