Między wspólnotą ojczyzn a wspólnotą rodzin

Francisco Vieira (Portugalia) w ramach referatu „Zasada pomocniczości w praktyce gminy Ourem” przedstawił konkretne działania stowarzyszenia „Solidarna Fatima”, odpowiadając na słowa Jana Pawła II, że właściwe dla Kościoła jest łączenie kultur i ludzi.

Poseł do PE dr Jan Olbrycht w referacie „Pomocniczość w polityce unijnej” omówił w bardzo klarowny sposób zasadę pomocniczości. Na poziomie europejskim zasada ta funkcjonuje w postaci aneksu do Traktatu Lizbońskiego. Trzeba rozstrzygnąć, jakie swoje kompetencje rządy chcą przekazać Unii. W traktacie umówiono się, że niektóre sprawy będą załatwiane wspólnie, np. polityka energetyczna. W takiej sytuacji każdy z uczestników umowy oddaje część swojej suwerenności – jest to suwerenność podzielona. Najważniejszy w tym wszystkim powinien być jednak człowiek i rodzina, której powinny pomagać wszystkie szczeble władzy łącznie z Unią Europejską. Ta konieczność pomocy wynika zarówno ze społecznej nauki Kościoła, jak i z antropologii chrześcijańskiej.

W kolejnej części konferencji, przebiegającej pod hasłem „Znaki tożsamości Europy: miasta – ośrodki pielgrzymkowe”, której moderatorem był prof. dr hab. Antoni Jackowski z Uniwersytetu Jagiellońskiego, Tadeusz Wrona (prezydent Częstochowy), Herbert Hofauer (burmistrz Altötting – Niemcy), Helmut Pertl (burmistrz Mariazell – Austria) i David Pereira Catarino (mer Fatimy – Portugalia) przedstawili historię swych miast, historię kultu i znaczenie pielgrzymowania dla integracji europejskiej. Rocznie, według prof. Jackowskiego, do Lourdes, Santiago de Compostela i San Giovanni Rotondo przybywa po 6 mln pielgrzymów, do Fatimy – 5 mln, do Częstochowy – 4-5 mln. Powstają nowe ośrodki pielgrzymkowe, jak np. krakowskie Łagiewniki, które niedługo odwiedzać będzie 3 mln pielgrzymów rocznie.

Drugi dzień konferencji, przebiegający pod hasłem „Rodzina – wspólnota lokalna – wspólnota europejska”, którego moderatorem był dr Leszek Cichobłaziński z Wydziału Zarządzania Politechniki Częstochowskiej, rozpoczął się od referatu Stephana Mayera, posła do Bundestagu (Niemcy), pt. „Jaka powinna być nowoczesna polityka prorodzinna wobec postępującej laicyzacji Europy”. W RFN polityka rodzinna była w cieniu. Dziś jest inaczej. W Niemczech stosuje się nowe, dość drogie rozwiązania. Zasiłek rodzicielski pozwala jednemu z rodziców zająć się dzieckiem. Zdaniem posła, dziecko do 3. roku życia powinno być pod opieką jednego z rodziców. Należałoby również wprowadzić rozwiązania prawne honorujące finansowo wychowywanie dzieci.

Poseł do Parlamentu Europejskiego dr inż. Mieczysław Janowski w referacie „Wspólnota rodziny fundamentem wspólnoty europejskiej” przedstawił katastrofalny obraz demograficzny Europy. Współczynnik dzietności w USA wynosi 2,1 (zauważa się niewielki wzrost liczby ludności), w Europie 1,56 (co powoduje systematyczne wyludnianie się naszego kontynentu). 67% małżeństw europejskich nie ma dzieci. Co 27 sekund w Europie dochodzi do aborcji. To główna przyczyna śmierci mieszkańców Unii Europejskiej. W 2006 r. co 30 sekund dochodziło do rozwodu. Coraz później zawierane są małżeństwa.
Przegrywamy demograficznie z innymi kontynentami. W ciągu jednego dnia przybywa 31 tys. mieszkańców Indii, ubywa 1200 Rosjan i 78 Polaków. Jako Europejczycy zmierzamy do demograficznego samobójstwa.