Modelki, aktorki, sportowcy zachęcają młode kobiety i dziewczęta do "bycia lekkimi i mniej krągłymi". Proponują stosowanie rygorystycznych diet, wykonywanie zabiegów kosmetycznych usuwających tkankę tłuszczową, zażywanie leków oraz uprawianie intensywnych ćwiczeń fizycznych. Wychowawca, 9/2008
Efektywne działania profilaktyczne w zakresie zaburzeń odżywiania się u młodzieży nie mogą być realizowane przez pojedyncze osoby. Konieczna jest systematyczna współpraca wielu podmiotów – rodziców, lekarzy, psychologów, psychoterapeutów, nauczycieli, wychowawców, pedagogów szkolnych i dyrektorów. W moim przekonaniu tylko w ten sposób można zmniejszyć lub zahamować liczbę zachorowań na anoreksję i bulimię psychiczną u młodzieży.
***
Marta Kowalczuk – asystentka w Zakładzie Pedagogiki Ogólnej i Metodologii Badań Pedagogicznych, Wydział Pedagogiki i Psychologii, Uniwersytet w Białymstoku
Bibliografia:
Abraham S., Levelyn-Jones D., Bulimia i anoreksja, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa 1999.
American Psychiatric Association, Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th ed.), Washington 1994, DC.
Józefik B., Rokowanie w zaburzeniach odżywiania się (w:) Anoreksja i bulimia psychiczna. Leczenie i rozumienie zaburzeń odżywiania się, B. Józefik (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1999.
Melosik Z., Tożsamość, ciało i władza, Wydawnictwo „Edytor”, Poznań – Toruń 1996.
Obuchowska I., Adolescencja, (w:) Psychologia rozwoju człowieka: charakterystyka okresów życia człowieka, B. Harwas-Napierała, J. Trempała (red.), PWN, t. 2, Warszawa 2000.
Szewczyk L., Skowrońska M., Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci i młodzieży: teoria i praktyka, Wydawnictwo „Emu”, Warszawa 2003.
Ziółkowska B., Ekspresja syndromu gotowości anorektycznej u dziewcząt w stadium adolescencji, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 2001.
Przypisy:
1. Z. Melosik, Tożsamość, ciało i władza, Wydawnictwo „Edytor”, Poznań-Toruń 1996, s. 139 – 144.
2. Trzeba zaznaczyć, że propagowany przez mass media ideał szczupłej sylwetki jest ważnym, ale nie decydującym czynnikiem występowania tych chorób. Dopiero w połączeniu z takimi czynnikami, jak: cechy indywidualne jednostki, czynniki rodzinne, biologiczne, staje się przyczyną rozwoju tych schorzeń.
3. Por. B. Józefik, Rokowanie w zaburzeniach odżywiania się (w:) Anoreksja i bulimia psychiczna. Leczenie i rozumienie zaburzeń odżywiania się. B. Józefik (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1999, s. 54.
4. Szczegółowa analiza badań zob. M. Kowalczuk, Wychowawcy klas wobec problemu zaburzeń odżywiania się u młodzieży szkolnej. (w druku)
«« |
« |
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
» | »»