Anoreksja i bulimia – profilaktyka

Modelki, aktorki, sportowcy zachęcają młode kobiety i dziewczęta do "bycia lekkimi i mniej krągłymi". Proponują stosowanie rygorystycznych diet, wykonywanie zabiegów kosmetycznych usuwających tkankę tłuszczową, zażywanie leków oraz uprawianie intensywnych ćwiczeń fizycznych. Wychowawca, 9/2008



Negatywną wymowę ma fakt, że tylko 9% badanych wychowawców klas „prowadzi zajęcia dla uczniów na temat zdrowego stylu życia i odżywiania się” oraz „organizuje spotkania edukacyjne dla uczniów na temat anoreksji i bulimii z udziałem psychologa / psychiatry” (7,6% ogółu badanych wychowawców klas). 5,1% badanych nauczycieli – wychowawców „uczestniczy w tworzeniu szkolnego programu profilaktycznego w zakresie anoreksji i bulimii psychicznej”, a 4,6% badanych „współpracuje z organizacjami i instytucjami zajmującymi się terapią anoreksji i bulimii”.

Można powiedzieć, że nauczyciele wychowawcy są raczej słabo przygotowani do podejmowania działań profilaktycznych w zakresie anoreksji i bulimii psychicznej u uczniów, co może wynikać z braku umiejętności diagnozowania tych chorób, z niedostępności literatury dotyczącej anoreksji i bulimii psychicznej u młodzieży oraz braku silniejszej motywacji do rozwijania umiejętności i kompetencji w zakresie profilaktyki tych chorób. Stan ten trzeba zmieniać zważywszy na to, że wzrasta liczba młodzieży chorującej na anoreksję i bulimię.

Pożądanymi zadaniami nauczycieli i wychowawców w zakresie profilaktyki anoreksji / bulimii psychicznej u uczniów powinny być:

 

  • rozpoznawanie nieprawidłowości w zakresie stosunku do odżywiania się i wizerunku własnego ciała u młodzieży;
  •  

  • diagnozowanie stanu rozumienia przez uczniów specyfiki anoreksji i bulimii psychicznej;
  •  

  • organizacja zajęć / warsztatów dla uczniów na temat anoreksji i bulimii w ramach godzin wychowawczych;
  •  

  • współpraca z pedagogiem szkolnym, psychologami lub innymi specjalistami zajmującymi się problematyką anoreksji i bulimii;
  •  

  • motywowanie rodziców do włączenia się w działania profilaktyczne w zakresie analizowanych schorzeń poprzez, na przykład, organizację spotkań edukacyjnych dla rodziców na temat anoreksji i bulimii z udziałem psychologów / psychiatrów;
  •  

  • organizowanie pomocy psychologicznej / psychiatrycznej dla chorujących uczniów i ich rodziców;
  •  

  • motywowanie chorujących uczniów do podjęcia specjalistycznego leczenia;
  •  

  • projektowanie i realizowanie na terenie szkoły programów profilaktycznych przeznaczonych dla uczniów, obejmujących zagadnienia zdrowego stylu życia i odżywiania się (stosownie do wieku i potrzeb organizmu), kształtowania pozytywnej samooceny, nabywania dystansu do lansowanych przez mass media kanonów mody i urody.

    Działania profilaktyczne w zakresie zaburzeń odżywiania się nie powinny być realizowane przez wychowawców klas incydentalnie, tzn. w formie tylko jednej lekcji / zajęć z klasą, lecz powinny zostać włączone na stałe do programów wychowawczych szkoły i uzupełniać całoroczny program pracy profilaktycznej z uczniami.
  • «« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | » | »»

    aktualna ocena |   |
    głosujących |   |
    Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

    Pobieranie... Pobieranie...