Pełnej dojrzałości do macierzyństwa kobieta nigdy nie osiąga, twierdzą psycholodzy. Do tego idealnego stanu dąży ona jednak przez całe życie. Przewodnik Katolicki, 24 maja 2009
Na dojrzewanie kobiety do macierzyństwa wpływa tak wiele czynników, że trudno je wszystkie przywołać. Proces ten przebiega przez wszystkie etapy jej życia, począwszy od niemowlęctwa, aż do czasu, kiedy czerpie radość z bycia babcią.
Kobieta nieustannie doświadcza szeregu przemian psychicznych, fizycznych i hormonalnych, które kształtują jej macierzyństwo. Niezwykle ważne jest, aby w każdym momencie akceptowała samą siebie, patrzyła z dystansem na swoją osobę oraz znała swoje możliwości i słabe strony.
Najlepszą bowiem inwestycją kobiety w macierzyństwo jest budowanie poczucia własnej wartości.
Kobieca wymiana
Proces macierzyństwa polega na wzajemnym uczeniu się: córka uczy się, jak być mamą, a mama, jak być z dzieckiem. Ta wzajemna, dobra wymiana pozwala obu stronom się rozwijać i czerpać siłę z wzajemnych relacji. W ten proces powinni być zaangażowani wszyscy członkowie rodziny, bowiem każda osobowość wpływa na dziecko ubogacająco.
Tak samo ważna w macierzyństwie, jak umiejętność dawania, jest też umiejętność brania. Kobieta daje córce siebie, swoje uczucia i poświęca jej swój czas, ale musi mieć też świadomość tego, co sama otrzymuje od swojej córki. Codzienny kontakt z dzieckiem sprawia bowiem, że kobieta uczy się być dojrzałym człowiekiem.
W przygotowaniu do macierzyństwa niezwykle ważną rolę pełni dom rodzinny. Dziewczynka uczy się bycia mamą głównie przez naśladownictwo. Obserwuje kobiety w swoim otoczeniu i przyjmuje to, co robią, jako wzorzec. Nauka ta odbywa się na różnych poziomach i polega na zdobywaniu konkretnych doświadczeń. Im bardziej mama angażuje córkę w sprawy domowe i powierza jej różne zadania, tym więcej dziecko potrafi.
Najmłodsze lata
Niemowlę oczekuje od matki dotyku i pielęgnacji oraz odczytywania jego potrzeb. Poprzez sposób, w jaki mama to czyni, szczególnie podczas pierwszych trzech miesięcy życia, uczy córkę miłości i ufności.
Kilkuletnia dziewczynka przygląda się zachowaniu mamy i jej ubiorowi; słucha, jak ona się do niej zwraca.
To wszystko tworzy u córki obraz, jaką być kobietą i mamą. Ważne jest też, jak mama organizuje córce czas i jakie proponuje zabawy. – Jedną z nielicznych form wspólnego spędzania czasu, kiedy moje dzieci zgodnie się bawią i to przez dłuższy czas, jest zabawa w dom – mówi 37-letnia Iwona, mama trzech córek.
− Naśladują podczas niej nasze życie rodzinne, czasami słyszę, jak używają moich sformułowań i widzę swoje zachowania. To dla mnie czas na refleksję, czy moje macierzyństwo jest właściwe – dodaje Iwona, podkreślając, że dla niej taka zabawa to świetny sprawdzian, czy w ich domu dzieje się dobrze.
Trudny czas nastolatki
Bycie mamą to towarzyszenie dziecku we wszystkich fazach rozwojowych, szczególnie w tych trudnych. Niektóre dzieci, już około 6. roku życia, jawnie lub skrycie, przeżywają pierwsze niezadowolenie. Później, nadal będąc blisko mamy, zaczynają dokonywać samodzielnych ocen. Takie zachowania obserwuje się u dzieci około dziewięcioletnich i ważne jest, jak mama na takie sytuacje zareaguje.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
O św. Stanisławie Kostce rozmawiają jezuiccy nowicjusze z Gdyni: Marcin, Szymon, Jakub i Mateusz
O kryzysie Kościoła mówi się dziś bardzo wiele, choć nie jest to w jego historii sytuacja nowa.