Dialog, który łączy

W nauczaniu soborowym Kościół rozumiany jest jako sacramentum unitatis – skuteczny znak jedności zarówno pomiędzy Bogiem a ludźmi, jak i między ludźmi. Stąd właściwą formą relacji nie jest polemika i kontrowersja, ale dialog – jako forma partnerstwa, wypływająca z wzajemnego szacunku. Sobór w punkcie czwartym Dekretu o ekumenizmie z 21 listopada 1964 r. wyjaśnia, że przez „ruch ekumeniczny” rozumie się działania i przedsięwzięcia podejmowane i stosowane do różnych potrzeb Kościoła i warunków chwili, ustanawiane w celu wspierania jedności chrześcijan, jak na przykład wszelkie wysiłki zmierzające do usunięcia słów, opinii i czynów, które w świetle sprawiedliwości i prawdy nie odpowiadałyby sytuacji odłączonych braci i z tej przyczyny utrudniały wzajemne stosunki z nimi (nr 4). Dialog prowadzi, zdaniem ojców soborowych, do ściślejszej współpracy i jednomyślnej modlitwy.

Ekumenizm w praktyce

Kościół rzymskokatolicki współuczestniczy obecnie w wielu gremiach międzywyznaniowych. Owocem wieloletniej współpracy licznych Kościołów było podpisanie przez kardynała Miroslava Vlka z Pragi, przewodniczącego Rady Konferencji Biskupów Europy, oraz metropolitę Jeremiasza z Paryża, przewodniczącego Konferencji Kościołów Europejskich Karty ekumenicznej 22 kwietnia 2001 roku w Strasburgu. Dokument ów, stanowiący wynik dwóch Zgromadzeń Kościołów Europy – w Bazylei (rok 1989) i w Grazu (rok 1997) - zawiera szereg wytycznych dotyczących międzywyznaniowej współpracy. Treść Karty Ekumenicznej stanie się tematem rozważań tegorocznego III Zgromadzenia Kościołów Europy w rumuńskim Sibiu.

Ważne miejsce w dialogu ekumenicznym pełnią od roku 1967 kontakty przedstawicieli Kościoła rzymskokatolickiego z luteranami. Doprowadziły one do wypracowania Wspólnej deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu. W dniu 31 października 1999 roku w Augsburgu deklarację tę podpisali: sekretarz generalny i wiceprezydenci Światowej Federacji Luterańskiej oraz przewodniczący i sekretarz Papieskiej Rady ds. Jedności Chrześcijan, a w listopadzie 2006 roku przyjął ją również Kościół ewangelicko-metodystyczny.

Ekumeniczny dialog międzykościelny prowadzi do akcentowania prawd i wartości łączących Kościoły. Jednym z ważnych elementów wspólnych jest sakrament Chrztu. W Polsce dokument o wzajemnym uznawaniu sakramentu Chrztu podpisały 23 stycznia 2000 roku następujące Kościoły: ewangelicko-augsburgski, ewangelicko-metodystyczny, ewangelicko-reformowany, polskokatolicki, prawosławny, starokatolicki mariawitów oraz rzymskokatolicki.