Pamiętaj, że jest Bóg

Tak. Wdzięczni jesteśmy naszemu papieżowi szczególnie za błogosławionego księdza phm. Stefana Frelichowskiego, który jest patronem polskich harcerzy. Żadna organizacja skautowa na świecie nie posiada swego patrona. Polscy harcerze, i to ze wszystkich organizacji, są pierwsi. To jest szczególne wyróżnienie. Pamiętamy także o tym, że Jan Paweł II przyjmował przedstawicieli ZHP i naczelnego kapelana ZHP w Watykanie, a także w Castel Gandolfo.

Dlaczego zatem ruch harcerski traktowany jest z obojętnością, żeby nie powiedzieć, z niechęcią w ramach samego Kościoła?

Bardzo słaba wiedza na temat ruchu skautowego i harcerskiego w Polsce ma z pewnością wpływ na niechęć ze strony księży do trudnej misyjnej pracy w ZHP i innych organizacjach. Zauważyć też można brak przychylności do obecności Kościoła w strukturach harcerskich ze strony części instruktorów. Jedni i drudzy bardzo instrumentalnie podchodzą do ruchu harcerskiego. Występuje jeszcze stare myślenie według schematu „postkomunistyczne” i „poprawne katolickie”, co w konsekwencji sprzyja różnym antagonizmom, na czym wygrywają przeciwnicy Kościoła i ruchu harcerskiego.

„Uważamy wszystkich ludzi za swych braci, synów jednego Ojca, którzy mogą osiągnąć szczęście jedynie poprzez rozwój wzajemnej tolerancji i dobrej woli, to jest poprzez miłość.” Lord Baden-Powell

Waszym ogromnym sprzymierzeńcem jest również Ksiądz Prymas Józef Glemp.

Chciałbym w tym miejscu podkreślić, że cały proces przemian możliwy był dzięki życzliwości Księdza Prymasa. Jego postawa pozwoliła nam ponownie wrócić w 1996 r. do Światowej Organizacji Ruchu Skautowego, należymy też do Międzynarodowej Konferencji Skautingu Katolickiego. W naszej organizacji staramy się zachować otwartość na inne religie. Kardynał Glemp powiedział na Zjeździe ZHP, że „nikt i nic lepszego dla młodzieży w XX wieku nie wymyślił jak Baden-Powell”. Szkoda tylko, że te ideę odrzuca dzisiaj polska szkoła, w której dla harcerstwa brakuje miejsca.