Pamiętaj, że jest Bóg

Jest Ksiądz pierwszym po wojnie kapelanem ZHP. To ogromny zaszczyt, ale i odpowiedzialność?

Harcerstwo przed 1939 r. bardzo mocno było związane z Kościołem rzymskokatolickim, a także z Kościołami innych wyznań. Ten okres zaowocował szczególną postawą naszych harcerzy i harcerek w okresie II wojny światowej. Po 1945 r. staraliśmy się w naszej organizacji, pomimo usunięcia z niej naczelnego kapelana ZHP i innych kapelanów w 1949 r., utrzymywać kontakt z księżmi i zawsze w naszej pracy wychowawczej widzieliśmy w nich przyjaciół. W styczniu 1995, po długim procesie przemian, przywróciliśmy funkcję naczelnego kapelana ZHP i innych kapelanów w naszych jednostkach organizacyjnych.

Czy można powiedzieć, że praca w harcerstwie jest swoistym powołaniem?

W pewnym sensie – tak. Instruktorzy harcerscy pełnią swe funkcje jako wolontariusze, a tylko nieliczni otrzymują gratyfikacje. Wszyscy księża kapelani działają społecznie. ZHP jest organizacją otwartą i każdemu, kto chce w naszej pracy pedagogicznej poddać się zasadom ruchu skautowego, mówimy tak. Jesteśmy organizacją niezależną od partii i ruchów politycznych.

Jakie są źródła silnego związku ZHP z Ordynariatem Polowym Wojska Polskiego?

Staramy się wychowywać prawych i aktywnych obywateli, dlatego też wróciliśmy do naszej tradycji, że opiekunem tego duszpasterstwa z ramienia Episkopatu jest biskup polowy Wojska Polskiego. Biskupi związani z wojskiem zawsze otaczali nas szczególną opieką i służyli nam radą. Ogromne znaczenie miała dla nas wieloletnia opieka duchowa księdza arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia, który dał się poznać w ruchu harcerskim jako wymagający, a jednocześnie o bardzo wielkim sercu i bardzo ojcowski biskup.
A Ojciec Święty Jan Paweł II nazywany jest Pierwszym Skautem?