Mały, ale Bóg

Nasza pieszczotka

W drugiej połowie XIX wieku kult Jezulatka dotarły też do Polski. Proboszcz niewielkiej Jodłowej na Podkarpaciu Ignacy Zięba, zachwycony kapliczką z kopią cudownego Dzieciątka z Pragi, zamówił podobną dla swojej parafii, gdzie wkrótce została założona księga łask Dzieciątka Jezus. Parafianie zaczęli zamawiać podobne figurki dla swoich domów. W lipcu 1908 r. bp Karol Fischer koronował kościelną figurkę, a uradowany ks. Zięba notował: „Nie ma w parafii mojej domu, w którym by nie czczono tej najświętszej Dzieciny jako łaskawego ulubieńca i pieszczotkę naszą (...) a nikt stąd w drogę, a szczególnie do Ameryki się nie puści, żeby nie wziąć ze sobą takiej kapliczki i koronki”. W wigilię Bożego Narodzenia 1971 r. bp Jerzy Ablewicz, ordynariusz diecezji tarnowskiej, zapoczątkował odpust ku czci Dzieciątka Jezus, przeniósł też figurę do głównego ołtarza. Jodłowa stała się jedynym sanktuarium Dzieciątka Jezus w Polsce. Do dzisiaj w parafii zachował się zwyczaj błogosławienia nowożeńców przez rodziców słowami: „Niech cudowne Dzieciątko Jodłowskie wam błogosławi i wami się opiekuje”. Na 9 dni przed Bożym Narodzeniem w sanktuarium rozpoczyna się Nowenna do Dzieciątka Jezus. Trwający trzy dni odpust rozpoczyna się uroczystą Pasterkę z udziałem jednego z biskupów tarnowskich.

W Polsce kult Dzieciństwa Jezusa propagują obecnie siostry karmelitanki Dzieciątka Jezus, których dom generalny mieści się w podwarszawskich Markach. Siostry mają specjalne nabożeństwa, zakładają Bractwa Dzieciątka Jezus. W tym numerze (wpisac strone!!!) piszemy też o warszawskim kościele Dzieciątka Jezus, gdzie 25 dnia każdego miesiąca odsłaniany jest obraz Dzieciątka Jezus. W Krakowie w kościele przy klasztorze sióstr bernardynek na Stradomiu słynąca łaskami figura Dzieciątka Jezus Koletańskiego stoi w jednym z bocznych ołtarzy.

Dzieciątko Benedykta

Największą rolę w krzewieniu kultu Dzieciątka Jezus odegrały klasztory karmelitańskie, zwłaszcza francuskie. W wielu wspólnotach czci się Dzieciątko w stroju królewskim, błogosławiące ludziom. Jedną z wielu praktyk kultowych jest intronizacja figurki w celi karmelitanki w dniu jej obłóczyn. Święty Franciszek Salezy zalecał rozważania o Dzieciątku Jezus jako metodę rekolekcji, a dziecięctwo Jezusa jako wzór życia zakonnego.

Czcicielką Praskiego Jezulatka była słynna karmelitanka z Lisieux, św.Teresa od Dzieciątka Jezus: „Zastanawiałam się, jakie imię będę miała w Karmelu. (...) Nagle pomyślałam o Maleńkim Jezusie, którego tak kochałam, i powiedziałam sobie: O! Jakże byłabym szczęśliwa, gdyby mnie nazwano Teresą od Dzieciątka Jezus” – notowała w swoim żółtym zeszycie. Była wdzięczna za „mały cud” Bożego Narodzenia 1886 r., który uważała za cudowną wymianę pomiędzy Siłą Boga, który uczynił się Dzieciątkiem, a słabością małej Teresy, która stała się silna. W tym roku bowiem „Jezus, który stawał się Dzieciątkiem z miłości dla mnie, raczył wydobyć mnie z powijaków i niedoskonałości dzieciństwa” – zapisała w swoich „Dziejach duszy”.