Odkrywać Księgę Życia

Drugi z tekstów to znany fragment Listu do Hebrajczyków: „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” (4,12). Tekst ten ukazuje dynamizm, jaki tkwi w słowie Bożym. „Miecz obosieczny” to obraz, który ukazuje zdolność do dokonywania sądu, zdolność do przenikania sumień. Miecz ten przenika aż do tych miejsc, gdzie łączą się elementy zmysłowe i duchowe, dzięki czemu cały człowiek podlega osądowi słowa Bożego (a osąd ten jest konieczny, aby człowiek osiągnął zbawienie).

Wreszcie trzeci z tekstów to słowa Piotra, które skierował w sytuacji, gdy niektórzy spośród Jezusowych uczniów odeszli od Niego, bo nie mogli pojąć nauki o chlebie życia. Jezus zadaje pozostałym uczniom pytanie: „Czy i wy chcecie odejść?” Na to Piotr odpowiada: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego, a my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że jesteś Świętym Boga” (J 6,67-68). Piotr zauważa, że słowa Jezusowe, choć trudne i wymagające, to jednak mają w sobie życiodajną moc.

Doświadczają jej ci, którzy przyjmują te słowa przez wiarę. Wszystkie trzy wspomniane wyżej teksty pokazują, że słowo Boże (a więc to słowo, które zapisane zostało w księdze Pisma Świętego) jest słowem, którego nie można porównać z jakimkolwiek ludzkim słowem. Słowo Boże ma moc dawania człowiekowi życia wiecznego, a więc jest słowem dynamicznym.

Słowo to jest słowem nieustannie aktualnym. Jezus posyłając swoich uczniów na cały świat polecił im, aby nauczali wszystkie narody. Uczniowie poszli głosząc dokładnie to samo słowo, które zostało im przekazane. A to dlatego, że – jak mówi autor Listu do Hebrajczyków: „Jezus Chrystus – wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (13,8). W tym miejscu raz jeszcze warto wrócić do wspomnianej już wypowiedzi Jezusa w nazaretańskiej synagodze: „Dziś spełniły się te słowa Pisma”. Owo „dziś”, to jeden z charakterystycznych terminów ewangelii Łukaszowej (por. Łk 2,11; 19,9; 23,43). „Dziś” odnosi się nie tylko to tamtego dnia, kiedy Jezus przemawiał do swoich rodaków w Nazarecie. „Dziś” realizuje się za każdym razem, kiedy głoszone jest słowo Boże. Dzieje się to także w naszych czasach. Słowo zwiastowane „dziś” domaga się „dziś” udzielenia odpowiedzi. Następnej szansy już może nie być (por. Hbr 3,7–4,13).

Pismo Święte – fundamentem życia chrześcijanina

Zauważyliśmy już wcześniej, że Bóg ogłosił swoje słowo człowiekowi, ponieważ pragnie jego zbawienia. To właśnie pragnienie było u źródeł wszystkiego, co Bóg objawił człowiekowi, a co zostało zapisane przez natchnionych autorów na kartach Starego i Nowego Testamentu. Osiągnięcie zbawienia jest możliwe dzięki łasce Boga, który poprzez Jezusa Chrystusa otworzył człowiekowi bramy życia wiecznego. Dla osiągnięcia zbawienia potrzebne jest jednak także współdziałanie człowieka, które dokonuje się poprzez wiarę wyrażoną nie tylko przez przyjęcie określonych prawd przez Boga podanych, ale także przez konkretne postawy życiowe. I tutaj jest ważne miejsce dla Pisma Świętego.